Ooit wel eens in een blauw bad gezeten?

Er is een product op de markt genaamd GELLI BAFF dat van badwater een dik, maar niet chemisch goedje maakt. Dit product is te verkrijgen in vijf verschillende kleuren. Namelijk blauw, groen, rood, oranje en roze! Het product is ontwikkeld door een leidende fabrikant van spa en cosmetica die de gemaakte cosmetica afspraken in acht houd.

Filmpje kun je hier zien en ook hier

Alhoewel er geen gevaar in het goedje schilt is het toch meer iets voor kinderen. Als volwassenen heb je vaak geen tijd om lang in bad door te brengen. Het is misschien voor sommige onder ons wel de moeite waard. Leuk idee voor in de vakantie! Alleen het sop verdwijnt wel uit je bad. Dat vind ik wel een nadeel. Ik vind sop namelijk altijd erg verfrissend! Nu kun je je alleen vol smeren met blauw, groen of een andere kleur en het is nog stroperig ook! Maar voor mensen die op zoek zijn naar avontuur is dit wel spannend! Je kan het water weer terug veranderen door er op het eind van je bad een inhoud van het andere zakje dat je erbij krijgt in te gooien. Dit zakje veranderd het water weer terug in hoe het was.

Het product is met een oog naar het milieu ontwikkeld. Het is totaal ongevaarlijk!
Ik zou zeggen ‘wíe waagt de gok om een groen bad te nemen en moet er nog in bad vandaag ??’

Lopen door het Rome van 320 na Christus.

In het jaar 320 na Christus was het Romeinse rijk op zijn hoogtepunt. Oorlogen werden gewonnen, de regering was stabiel en het belangrijkste: economisch ging het ook voor de wind. Dat leidde automatisch tot een gloriërende hoofdstad met allerlei nieuwe gebouwen. Kortom: Rome was op zijn hoogtepunt!

Anno 2008 kan je helaas weinig meer zien van deze tijd. Uiteraard staan er nog wat overblijfselen die ook gelijk wereldberoemd zijn. Zoals het colosseum en het forum romanum. Maar toch kan je niet volop van de overblijfselen van het Romeinse rijk genieten, je mist de samenhang en het idee hoe alles er uit moet hebben gezien. Gelukkig is er nu een oplossing zodat je het Rome van 320 na Christus kan zien. Dit kan doordat Google een speciale versie van Google Earth heeft ontwikkeld , waarmee je door het Rome van 320 na christus kan lopen. Het is gratis, dus je hoeft alleen maar even Google Earth te downloaden.

Met deze speciale Google earth versie kan je zien hoe de stad er 320 na Christus uitzag. Je kan de beroemde gebouwen van binnen bekijken en je kan meer leren over hoe de Romeinen leefden. Een hele belevenis dus. Voor de mensen die het Rome van nu al een keer bezichtigd hebben, is deze uitgave er één die je gezien moet hebben. En voor de mensen die helaas nog nooit in Rome geweest zijn is het ook de moeite waard om het een keer te bekijken, om daarna het schitterende Rome van nu te zien.

Shake your... mobieltje

Mobieltjes, het lijkt wel of ik er niet over uitgepraat raak. Sinds kort heb ik er één met een touchscreen, wat ik echt een goede uitkomst vind. De bediening is stukken makkelijker als je eenmaal door hebt hoe het werkt en ook werkt het sneller, want je hoeft immers niet steeds je duim op te tillen om van toets naar toets te gaan. Maar laatst hoorde ik weer iets nieuws, mobieltjes die werken als je er mee schudt!

Vooral de perfect nagemaakte telefoontjes uit China bevatten deze functie, maar in Nederland kun je er ook voor zorgen dat jouw mobiel gaat werken door ermee te schudden. Voor Nokia telefoons van de N-serie is deze applicatie genaamd ‘Shakesms’ te downloaden. Zo kun je je smsjes lezen zónder je telefoon te unlocken.
Ook Nu.nl heeft een applicatie bedacht, maar dan voor de iPhone gebruikers. Als er met de iPhone wordt geschud, worden de allerlaatste nieuwsfeiten van Nu.nl ingeladen, zodat de gebruiker altijd de beschikking over het laatste nieuws heeft.

Eigenlijk vind ik het hele ‘schud je mobieltje’ gedoe wat vergezocht, want hoe lui kan je zijn..
Maar aan de andere kant vond ik touchscreen telefoons in het begin ook nergens voor nodig, dus wie weet hoeveel mobieltjes over een jaar een vaste ‘shake’ functie hebben.

Catalogus online

Ik deed het vroeger met alle plezier. Postzegels verzamelen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn moeder er vroeger mee was begonnen, en ik ging er in mijn kinderjaren mee verder. Ik was er niet zo bedreven in, want de enige postzegels waar ik aan kwam, waren diegene die ik in de winkel kocht. In zo'n postzegelpakketje waar bijvoorbeeld 100 postzegels tegelijk inzitten. Waardeloze postzegels waarmee je niet bij 'tussen kunst en kitsch' moet aankomen. En ik gebruikte ook geen catalogus. Maar goed, mij ging het niet om de waarde, ik had er plezier in, en daar gaat het om uiteindelijk.
Interruptie 1.

Dan maken we nu even een enorme sprong naar 2008. Ik zag laatst een artikel op internet over een online catalogus wat mijn interesse wekte. Genaamd Catawiki. Een site waar verzamelaars hun eigen catalogus kunnen bijhouden, en de catalogi van anderen kunnen bekijken. Er kan zelfs een eigen webshop worden opgezet, gratis, met je verzamelspullen. De makers van deze site vinden dat er niet veel goede catalogi bestaan, en dat het moeilijk is om al de papieren catalogi bij te houden om te zien welke objecten je nog mist, of hoeveel iets waard is. Dus dachten ze; 'kom, laten wij eens een online catalogus opzetten'. Want hiermee is het simpel om je eigen catalogus bij te houden, je hebt er alleen je verzamelspullen, en je computerkennis voor nodig.
Interruptie 2.

Laten we nu eens gaan kijken wat voor een site het is. Wat als eerste opvalt, is dat er immens veel rubrieken zijn. Van bankbiljetten tot modelauto's, en van Playmobil tot Art Deco. Maar als je eenmaal op wat rubrieken hebt geklikt, valt het aantal objecten dat in een catalogus is opgenomen nu nog wat tegen. Mijn opa en oma sparen bijvoorbeeld allerlei uilen, het hele huis staat er vol mee, zal wel niets met de achternaam te maken hebben, maar dat geheel terzijde. Als ik dan kijk of ik wat voor mijn grootouders zie onder de rubriek uilen, staan er nu nog 2 karige uilen objecten(zie afbeelding, de uilenklok). Eigenlijk alleen bij de strips, boeken en (Engelse) postzegels zijn veel resultaten. Bijvoorbeeld erg leuk om te zien dat er veel oude Kuifje stripboeken zijn, en in veel verschillende talen. En ook hier geldt meestal; hoe ouder, hoe duurder. Verder kun je nog je eigen webshop oprichten met je eigen objecten, wat verscheidene winkels al gedaan hebben. Maar de site is nog niet zolang actief. Dus de site is nog in ontwikkeling, en over een paar jaar zijn er misschien wel 500 uilen objecten te vinden. Ze willen in de toekomst zelfs verzekeringen gaan bieden. Al met al is deze site een prima initiatief. En ideaal voor bedreven verzamelaars. Ik zou zeggen, houd deze site in de gaten!
Interruptie 3.

Verveel je je? Wanhoop niet! Hier komt WikiHow

Met de vakantie voor de deur en je meeste huiswerk afgerond zou het misschien op een dag wel eens kunnen gebeuren. Je verveelt je. Niemand in de buurt om even mee te stappen, niks dat je even kunt gaan doen, alle films in je kast heb je al gezien. En dan wordt het toch wel ernstig. Want je vervelen in de kerstvakantie is een echte don’t. Gelukkig is er nu WikiHow!

WikiHow is een soort wikipedia-achtige website waar allemaal how-to-guides op staan. Anders gezegd. Is het je ooit gelukt om een onmogelijke driehoek te tekenen (zie plaatje)? Zoniet, dan geeft WikiHow de oplossing nu. En als het jou gelukt is om ook maar iets te doen kan je de how-to-guide ook zelf online zetten zodat anderen deze weer kunnen gebruiken. Geniaal toch?

Met websites als deze moet je de vakantie toch zeker wel door komen zonder je te vervelen. Want als je het niet leuk vind om een onmogelijke driehoek te tekenen kan je altijd nog je eigen land beginnen, leren hoe je een leugendetector om de tuin leidt, tegen een muur aan rennen en een Wall Flip maken.. Je kan het zo gek niet noemen of het staat erop. Veel plezier!

Vuurwerk? Nee, dank je

Nog 2,5 week en dan is het oud en nieuw. En zonder oud en nieuw, geen vuurwerk. Dit is helaas al jaren zo. En het ergste is nog dat er nu al vuurwerk wordt afgestoken. Vanaf begin december tot eind december wordt er steeds meer vuurwerk afgestoken met de climax op oudejaarsavond om 24.00. Voor veel mensen is vuurwerk een traditie wat erbij hoort. Voor andere mensen is vuurwerk een hel.

We staan er eigenlijk nooit zo bij stil, maar er zijn mensen die bang zijn voor vuurwerk. En dan hebben we het niet alleen over kleine kinderen. Zo ken ik militairen die in oorlogsgebieden hebben gezeten. Als er vuurwerk afgaat, horen zij de bommen vallen die zij toen hebben horen vallen. Met alle gevolgen van dien. Want bommen doden mensen. Deze militairen krijgen dus een soort herbeleving van een trauma dat ze willen vergeten. Ook mensen met angstklachten kunnen veel last hebben van het vuurwerk. Maar naast dat het mensen bang maakt, kost het de belastingbetaler (ons dus!) hartstikke veel geld. De kosten worden geraamd op zo’n 1 miljard (!!!) euro. Daarnaast is het slecht voor het milieu. Dit zijn redenen voor de Groningse stichting Staakt het Vuren om een verbod te willen voor vuurwerk tijdens oudejaarsnacht. Volgens de stichting is 50% van de Nederlanders het hiermee eens (45% is tegen).

Van mij mogen ze vuurwerk meteen verbieden. Ik schrik er van en word er letterlijk niet goed van. De maand december is dan voor mij ook altijd een verschrikkelijke maand. Het liefst slaap ik door de hele maand december heen. Een soort winterslaap, maar dan tegen het vuurwerk.

Weten wat Rotterdam doet om vuurwerkschade zoveel mogelijk te vermijden?

Whithout television no fun!

De televisie is niet meer weg te dromen in het huishouden. In 1951 vonden de eerste televisie-uitzendingen plaats vanuit Hilversum en in 1967 had ongeveer driekwart van de huishoudens een televisie in Nederland. Opvallend is hoe snel de kleurentelevisie het overnam van de zwart-wit televisie en in 1978 steeg het aantal bezitters van de kleurentelevisie boven de zwart-wit televisies bezitters uit. Dit kwam omdát de technologie in de jaren ’70 op vrij snel tempo ging groeien. Je kunt de cijfers nalezen in de tabel ‘Huishoudens met een tv-toestel’ van het CBS.

Een ander bijzonder verschijnsel is dat in 1996 bijna elke Nederlander een kleurentelevisie in zijn bezit had. Niemand hoefde meer een show te missen op de telelevisie. In plaats van bij vrienden televisie te moeten kijken konden mensen nu thuis televisie kijken.
Hier kan je de geschiedenis nalezen van de Nederlandse televisie onder andere ook philips.Ook interessant is de tijdlijn van de televisie.

Klik Hier om naar Dappere Dodo te kijken

Tussen de járen 2001 en 2002 is de breedbeeld televisie op de markt gekomen. Het aantal huishoudens dat een breedbeeld televisie thuis heeft staan is vanaf 2002 sterk gegroeid. In 2007 waren dat meer dan 40 procent van de huishoudens. De cijfers voor 2008 zijn voor zover ik weet nog niet bekend. Sinds vier dagen geleden mag ik mijzelf tot deze gelukkige groep van breedbeelders rekenen. Hier voorheen had ik een Panasonic televisie die het ontzettend lang heeft volgehouden. Maar zoals iedereen weet komt aan alle apparatuur toch eens een eindfase! Don’t forget to enjoy your television as much as possible for as long as it is with you!

Kranten en jongeren.

Hoofdredacteurs zitten met de handen in hun haar. Al jaren proberen ze de daling van hun abonnees te stoppen, zonder enig resultaat. Wat ze ook proberen, ze verliezen de aansluiting.Vooral de jongeren lijken niet meer geïnteresseerd in een abonnement op de krant. Ze halen het nieuws wel van het internet, of ze lezen een gratis krant in de trein of de bus. Werk aan de winkel voor de hoofdredacteuren dus.

De kranten proberen al wat dingen om de jongeren naar de krant te lokken. Zo kan je tegenwoordig een internetabonnement bij een krant afsluiten. Je kan dan het algemeen dagblad lezen op ad.nl i.p.v. de papieren versie in de bus. Maar deze nieuwe stap is tot op heden nog niet erg succesvol gebleken. Een wat succesvollere stap is het uitgeven van NRC next, dat is de NRC voor jongeren. Deze wordt ook door een aparte redactie van de NRC gemaakt. Het heeft als voordeel dat het een betrouwbare en dus goede naam heeft en vooral dat het zich richt op de jongeren(dat zijn voor hun mensen van rond de 25 jaar) Deze krant sluit veel meer aan bij de belevingswereld van hen en is daarom redelijk populair.

Iets dergelijks probeert de volkskrant nu ook met de V-krant. Ook dit wordt een krant voor de jongeren en het valt ook onder de redactie van de Volkskrant. Ze proberen de NRC-next eigenlijk dus te kopiëren. Of dit gaat lukken is nog maar de vraag, want misschien is de markt al wel verzadigd met één jongerenkrant. Het wordt in 2009 gelanceerd dus we moeten nog even geduld hebben, maar een volkskrant en een jongerenkrant samen lijkt op voorhand een mooie combinatie.

Web2.0, zó 2008?

‘Moet ik web2.0 toepassen in mijn onderwijs?’ Deze vraag stelde een leraar van de leerlijn communicatie aan ons studenten. Het is aan ons om er dit kwartiel achter te komen of dit van toegevoegde waarde is of niet. Maar mijn eerste vraag was eigenlijk.. wat is in hemelsnaam web2.0 nou precies?! Je hoort de term wel eens vallen of je ziet het in een blad staan, maar meer dan de naam kende ik eerlijk gezegd niet.

Gelukkig gold dat voor mijn hele groep, dus besloten we eerst maar voor onszelf uit te zoeken wat web2.0 precies inhield. Wat bleek.. ik vond het maar lastig om er uit wijs te worden. Want ik dacht aan geheel nieuwe toepassingen, die ikzelf vast nog niet op veel sites terug zag.
Maar niets blijkt minder waar, web2.0 ís eigenlijk overal al terug te zien. Want sites die met een web2.0 principe werken zijn onder andere weblogs, podcasts, youtube, hyves, Last.fm en wikipedia.

Eigenlijk verbaasd mij dit wel, want waarom hebben zoveel mensen niet eens een echt idee wat web2.0 precies inhoudt, terwijl we het dagelijks gebruiken? Wanneer is deze 2.0 fase ingegaan? Concreet is daar niks over te zeggen, het lijkt er ingeslopen te zijn. Sites werden steeds interactiever. Ik weet nu in ieder geval wat web2.0 inhoudt, dus mijn projectgroep en ik kunnen aan het eind van dit kwartiel precies vertellen of dit waarde toe voegt aan ons onderwijs of niet!

Overheid 2.0

Alles wordt interactief tegenwoordig. We zijn inmiddels van het Web 2.0 al in het Web 3.0 tijdperk aanbeland. Het gebruik van digitale media wordt steeds belangrijker. De overheid kan daarom niet achterblijven. Als ze mee willen met de maatschappelijke ontwikkelingen, moeten ze nu aanhaken. En dat doen ze. We hebben namelijk een heuse overheid 2.0. Nee, dat is geen tweede overheid naast de bestaande overheid. Het is eigenlijk hetzelfde als wat web 2.0 is, maar dan is het van toepassing op de overheid. Een soort verbeterde versie van de overheid op het internet. De bedoeling ervan is meer mensen bij de politiek te betrekken, door middel van interactie, met behulp van de nieuwste ontwikkelingen op internet. Een voorzichtige poging om de 'kloof' tussen de overheid en de burger te dichten.

4 december jongstleden was de werkconferentie van overheid 2.0. Het ging daar over hoe Web 2.0 in kan worden gezet binnen de overheid. Op die conferentie werden ook de eParticipatie Awards toegekend. Nu zult u denken; 'wat is dat nou weer'. Ik zal het u uitleggen. De eParticipatie Awards zijn awards voor goede initiatieven op het gebied van eParticipatie. Nu zal u zich weer afvragen; 'wat is dat nou weer'. Ik zal het u wederom uitleggen. Met eParticipatie wordt bedoeld dat er met behulp van digitale media beter kan worden gecommuniceerd door de overheid en de burgers. Voor de overheid is het dan makkelijker om met meerdere burgers te communiceren en over het beleid te praten. Het is eigenlijk wat overheid 2.0 ook inhoudt. Goede initiatieven op het gebied van eParticipatie werden beloond met een award.

De gelukkig winnaars van deze awards zijn RotterdamIdee en Buurtlink. Rotterdamidee is een site waar Rotterdammers hun ideeën over een betere socialere stad kwijt kunnen. Ze kunnen zelfs premies krijgen om die ideeën tot ontwikkeling te brengen. Zo kan je ontzettend interactief met de burger tot goede ideeën komen. De andere winnaar, Buurtlink.nl, is een site die draait om de buurt waarin je woont. Als je op de site komt, moet je eerst je postcode invullen. Dan kom je op een pagina waar berichten staan over jouw buurt. Je kunt zelf berichten toevoegen, dingen aanbieden, foto's plaatsen etc. Dus de buurt waarin je woont samen op één pagina. Het lijkt het einde te zijn van de buurt barbecue. Hoe dan ook. Door deze twee awards te geven, wil de overheid een signaal afgeven. Ze laten zien dat ze het gat tussen burger en overheid bezig zijn te dichten. Ze zijn op de goede weg. Nu is het nog wachten op het kabinet Balkenende 5(.0.)

Thuiszorg gaat technisch!

Naast school heeft iedere student wel een bijbaantje. Bij mij niks anders. Ik werk bij de thuiszorg Livio als thuishulp A. Klinkt heel spannend en belangrijk, maar het komt erop neer dat ik gewoon het huishouden doe. Ik ben 3 uur lang bij een klant, dan heb ik pauze en dan ga ik naar mijn volgende klant. Aan het einde van de maand leverde ik altijd mijn papieren in waar mijn uurverantwoording opstond, mijn reistijd etc. Vanaf januari wordt er voor de verpleegkundigen een nieuw systeem ingevoerd. Is het succesvol, dan wordt het hoogstwaarschijnlijk ook doorgevoerd naar de thuishulp A. Mijn bijbaantje wordt ineens een stuk technischer.

Livio gaat gebruik maken van tijdregistratie via de zogenaamde iO TouchPro. De iO TouchPro is een mobiele telefoon van Nokia met speciale software. Iedere werknemer krijgt ook een zogenaamde iO TouchKey, een sleutelhanger met je persoonlijke nummer die je dus door je telefoon kan laten ‘scannen’. Ook komt er bij elke klant een kaartje te hangen waar je je dus moet inklokken met je sleutelhanger. Zo wordt precies bijgehouden hoe laat je bij iemand naar binnen gaat, en hoe laat je weer naar buiten gaat. Op je telefoon wordt dan bijgehouden hoe lang je overal bent geweest en vooral wáár je bent.

De thuiszorg gaat technisch, maar is dat wel slim? In januari gaat het nieuwe systeem in, en ik ben in ieder geval heel erg benieuwd of het stand houdt. Verpleegkundigen worden zo opgenomen door het nieuwe systeem dat ze alleen nog naar de klok kijken, bang dat ze te lang bij een klant zijn. En met het kijken naar de klok vergeten ze te kijken naar waar het echt om gaat. Zorg voor de mensen!

Go with the flow

Spiritualiteit, zingeving, rust vinden. Allemaal dingen die op het dit moment hot zijn. We worden tegenwoordig zoveel overspoeld door verplichtingen, informatie, werk, gezin en noem maar op dat er een behoefte is aan rust. Een soort tegenbeweging. Of een beweging om met al die verplichtingen om te gaan. Hier speelt de markt gretig op in. Een van de nieuwste aanwinsten op dit gebied is het tijdschrift Flow. Het tijdschrift omschrijft zichzelf als een ‘’me-time magazine waarin het draait om jou.’’

Er zijn meerdere tijdschriften die linken aan Flow magazine. Denk maar aan de Happinez, die laatst zijn 5-jarig bestaan vierde. Een heel mooi tijdschrift waarin het draait om spiritualiteit, zingeving en vooral jou. Heel erg mooi allemaal maar uiteindelijk draait het allemaal maar om 1 ding: er moet geld aan verdiend worden. Een tijdschrift, hoe wereldverbeterend dan ook, zal niet lang blijven bestaan als er geen geld mee te verdienen valt. Dit geldt overigens ook voor andere manieren van spiritualiteit overbrengen, zoals door middel van workshops, cursussen, yoga en noem het maar op.

Spiritualiteit. Zingeving. Het zijn dus DE woorden om mensen aan je te trekken. Zelf doe ik dat ook. Ik word er door aangetrokken (zo koop ik trouw elke keer de Happinez en heb ik lange tijd aan yoga gedaan) maar ik speel er zelf ook op in. Mijn weblog houdt zich bezig met schrijven, en zo wil ik spiritualiteit aanbieden. Ik hoop dat ik net zoals de Happinez succesvol zal worden hierin. Dat mijn eigen bedrijfje aan zal kunnen bieden waar mensen behoefte aan hebben. Want laten we eerlijk zijn: spiritualiteit en zingeving is allemaal wel zo mooi, maar het blijft natuurlijk big business, big money.

Op welke beroemdheid lijk jij?

Bijna iedereen surft op het internet. Het kan ook een leuke vrijetijdsbesteding zijn voor als je even niks te doen hebt. In een onderzoek uit 2001 van het CBS kwam ik tegen dat 'zomaar wat surfen' (pagina 13 tabel 5.15) een vrijetijdsbesteding is van 50 procent voor mensen in de leeftijdsgroep van 18-24 jaar. Dit zomaar wat surfen bracht mij op een site waar je jezelf kan vergelijken met beroemdheden. Mijn zus heeft zich op deze site vergeleken met beroemdheden en bij haar kwam eruit dat ze voor 68 procent leek op Matsumonto Jun. Ik ging uitvogelen hoe dit precies in zijn werk gaat. Het principe is dat je een foto van jezelf upload en dan scant de site je gezicht en kijkt met wélke beroemdheden jij overeenkomt. Je moet nádat je je foto hebt geüpload jezelf wel even gratis aanmelden op de site. Hiernaast staat mijn resultaat.

In principe is het zo gebeurd. De site doet er maar een paar minuten over en je vergelijking is klaar! Je kan dit gebruiken voor bijvoorbeeld op een persoonlijke pagina van jezelf of je kunt de foto met je vergelijking op hyves plaatsen of misschien voor jezelf houden en in je dagboek zetten. De site is voor iederéén toegankelijk. Een geinige tip voor jou en je vrienden of familie. Kun je gezellig nog een avond lachen!

Andere sites of blogs op het gebied van vergelijking die ik heb gevonden;

http://murke.blogspot.com/2006/01/vergelijk-jezelf-met-een-dier.html
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=2&t=907238
http://www.goedzo.com/index.php/2005/07/22/op_welke_beroemdheid_lijk_jij

Fifa doe er wat aan

In het voetbal gaan grote geldbedragen om, het is een sport van miljarden. Coca-Cola betaalde meer dan 300 miljoen dollar om officieel sponsor te zijn van euro 2008. Er wordt ook voor miljoenen betaald om op het shirt van een bepaalde club te komen. Kortom in het voetbal gaat heel veel geld om. Omdat er zoveel geld in om gaat is het resultaat van een club ook heel belangrijk, een goal die onterecht afgekeurd wordt is dus van levensbelang. Desondanks houdt de FIFA de poot stijf en gaat niet mee met de tijd, ze willen de nieuwste technieken niet in het voetbal integreren.

Niet alleen zijn de commerciële belangen groot bij het voetbal, ook het belang voor de clubs en spelers is groot. Die spelers en trainers willen zelf niets liever dan nieuwe technieken in het voetbal integreren. Het gaat hier dan om een doellijncamera(zodat je goed kan zien of de bal echt over de lijn is) en videobeelden voor de scheidsrechter (zodat hij in een warrige situatie het kan terugkijken, en dit voorkomt)

Genoeg reden voor de wereld voetbalbond(FIFA) om deze technieken te accepteren zou je denken, maar daar zit nu juist het probleem. De FIFA weigert tot nu toe elke nieuwe vorm van techniek, ze hebben daar een paar redenen voor. De eerste is dat alle clubs dan verplicht zijn om die technieken te gebruiken, en dat is voor Kenia veel lastiger dan voor Nederland, omdat in Kenia ze geen geld hebben voor die spullen. Maar de grootste reden is dat de FIFA gewoon bang is voor verandering, en dat de verandering een negatief aspect krijgt. Er gaat zoveel geld in om dat ze geen fouten met de invoering mogen maken. Toch moeten volgens mij deze redenen geen beletsel zijn om het uiteindelijk in te voeren, ik zou tegen de FIFA willen zeggen dat ze het beste een jaarlang de nieuwe technieken kunnen uitproberen in bijvoorbeeld Nederland. Je zult zien hoeveel problemen dat scheelt.

Give it up for..

Vanmiddag zo rond 17.00 uur was het weer zover. Zenuwachtig zat ik voor de computer op de F5 knop (page refresh) te drukken, want ik moest absoluut de nieuwste gegevens op de site zien. Want, beste mensen, om 17.00 uur gingen er pre-sale kaarten in de verkoop voor Coldplay, volgend jaar live in het Goffertpark te Nijmegen. Maar ook deze keer stelde het bestelsysteem mij teleur.

Om een kans te hebben op het bestellen van pre-sale kaarten, was het nodig om je aan te melden op livenation.nl, zodat je als 'vaste' klant gebruik kon maken van de geweldige pre-sale. Eigenlijk was ik niet zo'n trouwe klant, maar toen ik hoorde dat de verkoop via LiveNation ging werd ik dat natuurlijk wel. Dus ik heb een aantal dagen vantevoren mijn gegevens ingevuld, zodat ik op 3 december om 17.00 uur helemaal klaar zou zijn om kaarten te bestellen. Ik was dan ook vrij vlot op het bestelscherm en klikte maar al te graag de hoeveelheid kaarten aan. Geen problemen leken zich voor te doen, maar op het volgende scherm voltrok zich een regelrechte ramp. Want, de directe kaartverkoop verliep via een andere site, namelijk eventim.nl. En laat het nou net zo zijn, dat ik daar geen account beheerde! Wat zorgde voor erg lang wachten op mijn aanmeldingsbevestiging en dubbele gegevens invullen. Ook hierna was het wachten op de bevestigingsmail, want ik was heus niet de enige die graag kaarten wilde bestellen.

Maar aan al deze ellende kwam gelukkig een eind, want na nog wat meer gewacht en
nog veel meer drukken op de inmiddels bijna versleten F5 knop, kwam ik toch uit op de pagina waar ik mijn iDEAL gegevens mocht invullen om mijn kaarten te kopen.
Heerlijk, die concertstress!

Maak je eigen tijdschrift... gratis!

Zoals elke maand loop ik naar de kiosk om mijn favoriete tijdschrift te halen. Op de weg ernaartoe begin ik al enthousiast te worden. Wat zou er deze keer allemaal instaan? Hoe zijn de onderwerpen uitgewerkt? Ik begin iets harder te lopen en als ik er ben loop ik naar de vaste hoek waar hij altijd stond. 2e rij van boven, 4e van links. En dan zie ik het. Hij staat er niet meer. Ik sta nog 5 minuten te kijken naar de lege plek. Hij staat er echt niet meer. Het zal je ook maar gebeuren.

Het uitgeven van een tijdschrift is een kostbare zaak. En omdat het zo’n kostbare zaak is gebeurt het nog wel eens dat een tijdschrift niet meer wordt uitgegeven. Teveel kosten, te weinig lezers. En voor de lezers is dat natuurlijk een ramp, want voor hen is zojuist het leukste tijdschrift ooit uit de rekken gehaald. Maar geen ramp! Want tegenwoordig kun je zelfs je eigen tijdschrift uitgeven! Op www.magcloud.com kan je een pdf-bestand van je magazine uploaden om te laten uitgeven. Magcloud.com doet de rest; het printen, de mailing en het verspreiden van het blad.

Met magcloud.com wordt er ineens een hele markt open gelegd, en het zal voor heel wat concurrentie zorgen in bladenland. Maar het is vooral leuk. Je kan je eigen tijdschrift uitgeven, maar je kan ook precies hét tijdschrift kopen dat jou aanspreekt. Keuze genoeg wat dat betreft. Eens zien hoe de bestaande markt hierop zal reageren!

Klik, twee biertjes en een bitterbal.

De Rabobank. De bank met het zelf aangepraatte, gezellige, maar stugge boerenbank imago. In de reclames van Rabobank bewijzen ze dan aan het eind altijd weer het tegenovergestelde. Maar ze hebben wel een beetje gelijk. Ze zijn helemaal niet stug. Hadden ze al de Rabofoon, waarmee je op je mobiel kunt bankieren, en het evenzo revolutionaire Rabo SMS Betalen. Nu zijn ze helemaal van hun imago afgestapt. We kunnen nu zelfs mobiel betalen in de horeca! Dit bijzondere concept heet MyOrder. Niet dat Rabobank dit zelf bedacht heeft, maar ze lanceren het wel als eerste.

Het is dus de bedoeling dat je met MyOrder eten en drinken kunt bestellen via je mobiel. In het kassasysteem komt dan de rekening te staan. En dan betaal je met het eerder genoemde Rabo SMS Betalen. Alsof we al niet lui genoeg zijn, zal menig gezondheidswetenschapper zeggen. Hoe lui het ook is, handig is het wel. Zoiets als dit zag je vroeger in science fiction films. Het maakt met deze applicatie niet uit van welke bank je klant bent. Dus dit is niet alleen voor de boeren Rabobank klant. Het kan helaas op dit moment nog maar met een beperkt aantal mobieltjes.

Voor de nieuwsgierigen onder ons. Als je MyOrder wil gebruiken, moet je eerst naar Myorder.nl gaan. Daar kun je het programma MyOrder downloaden. Als je de geschikte mobiel hebt, kun je het dan op je mobiel zetten. Als je eenmaal MyOrder hebt opstart, moet je het juiste restaurant ingeven. Dan komt er een menukaart en kies je een product, bijvoorbeeld een lekkere versnapering. Dan geef je het tafelnummer door en kan je afrekenen. De ober krijgt dan de bestelling binnen. Vervolgens is het even wachten, en dan komt daar de ober met de versnapering aanzetten. Ideaal. Hiermee is contant geld voorgoed verleden tijd. Je kan de bestelling uren van te voren al opgeven. Ik ben alvast lyrisch. Nu nog hopen dat het systeem niet te kraken is voor fraudeurs. Maar dat zal wel niet, want met de boeren bij de Rabobank loop je immers nooit risico's. Toch, Fatima?

Wie o wie?

Vorige week zat ik te wachten in de wachtkamer van een arts. Ik zat verveeld te bladeren in een of ander vrouwenblad totdat ik op een interessant artikel kwam. Het ging erover dat mensen tegenwoordig niet doorhebben hoeveel ze over zichzelf op internet zetten en wat voor consequenties dat kan hebben. Het blijkt dat op hyves sommige mensen letterlijk alles open bespreken. Of ‘’lekker’’ roddelen over de baas. Dat deed me denken aan een uitspraak van een docent van mij. Hij heeft ooit gezegd dat werkgevers steeds vaker op internet gaan lopen zoeken op namen van hun werknemers maar ook op die van sollicitanten. Hyves is hierbij een populair medium.

Ik raakte hierover gisteren in gesprek met een vriendin van mij. Zelf heb ik een hyves pagina maar ik let goed op op wat ik erop zet. De betreffende vriendin gaf me het adres van een website, waarop je personen kunt zoeken. Deze website, genaamd wieowie werkt heel simpel. Je vult je/een voornaam en achternaam in en de zoekmachine zoekt op allerlei websites naar jouw/de naam. Dit heb ik dus gedaan en gelukkig bleken mijn angsten niet uit te komen. Er staat aardig wat op internet over mij maar gelukkig niet iets waar ik me voor schaam of wat ik verborgen wil houden. En ook op mijn hyves pagina staan alleen maar dingen die iedereen mag weten.

Wel vreemd eigenlijk. Terwijl iedereen loopt te klagen dat de overheid steeds meer onze privacy wegneemt en alles van ons wil weten, gooien mensen alles op straat. Dit maakt het voor de overheid alleen maar makkelijker om alles over de burger te weten te komen. Laten we het gewoon lekker bij de volgende zin, die ik uit een film heb, houden: ‘’Everybody has secrets.’’