Carnaval is Hip!

Carnaval raakt meer en meer bekend onder het Nederlandse volk. Op het CBS staat een tabel met cijfers hoe vaak Nederlanders deelnemen aan een dansavond dit heeft veel raakvlakken met het Carnaval. Dit aantal mensen is de laatste jaren gegroeid. Een kleine toename zie je ook in de tabel van totale deelname aan recreatie activiteiten op het CBS.

Het jaarlijks terugkerende Carnavalsspel speelt zich af in een opeenvolging van vaststaande rituelen en wordt georganiseerd door de talrijke Carnavalsverenigingen in Nederland. Carnaval is een bijzonder Katholiek volksfeest en wordt tegenwoordig ook door niet Katholieken gevierd. Op Carnaval wordt er uitbundig gedanst, gedronken en vinden er ook rituelen en optochten plaats. Sommige Carnaval gasten nemen het niet altijd even nauw met de regels volgens Burgemeester Gerd Leers (CDA). Volgens de Burgemeester lag de stad Maastricht er na Carnaval bij als een mooie vrouw over wie een strontkar is heen gereden.
Dit neemt niet weg dat mensen Carnaval gewoon een leuk feest vinden. Onder de bezoekers waren er toch 25.000 belangstellenden aanwezig in Maastricht.

Carnaval staat voor je vermommen, een eigen hiërarchie en overweldig eten en drinken.Carnaval komt al uit de Middeleeuwen waarin het geen Carnaval, maar Vastenavondviering werd genoemd. De term Carnaval is op komen zetten in de zeventiende eeuw. In de Middeleeuwen vierde men carnaval als: een feest waarin men nog één keer luidruchtig kon feestvieren met veel spijs en drank om vervolgens vanaf Aswoensdag de rooms-katholieke vastentijd in te gaan als voorbereiding op Pasen.(citaat van website)
Carnaval is eigenlijk een ritueel dat van ver voor Christus teruggaat.

Ondanks de boeiende geschiedenis van Carnaval is het gewoon leuk om gezellig verkleed te gaan feesten. Wie wil er nou niet een avond gezellig uit in een andere verschijningsvorm. Het zou een goed idee zijn als er binnen Saxion een keer een gemaskerd feest werd georganiseerd. Ik wed dat er dan best veel mensen zouden komen opdagen.

Iedereen kan de landmacht aan!

De landmacht heeft net als andere onderdelen van het leger al jaren een chronisch tekort aan personeel. Ondanks vele wervingen en actiecampagnes lukt het hun maar niet om dat tekort op te vullen, en dat ondanks de vele werklozen. Maar die tijden zijn als het aan de landmacht ligt definitief voorbij, want ze hebben iets nieuws bedacht.

Ze zijn namelijk een agressieve campagne begonnen op internet. Op verschillende populaire jongerensites zijn er nu banners te zien die leiden naar http://www.geeftacht.nl/leiderschapstest Als je eenmaal op die site bent gelokt, moet je een opdracht uitvoeren. Die opdracht luidt dat je een vriend of vriendin binnen 24 uur achter een computer moet krijgen, die vriend moet dan een mail beantwoorden en dan zijn zowel de verstuurder als de beantwoorden geslaagd voor de test en kunnen ze dus de landmacht aan. Het is zo simpel en onweerstaanbaar dat al tienduizenden jongeren deze site hebben bezocht.

Op deze manier van werving is felle kritiek geuit. Mensen vinden dit misleiding want deze jongeren voelen zich vereerd om goedgekeurd te worden voor het leger, het leger heeft voor die jongeren namelijk een enorme aantrekkingskracht. Ook is er kritiek omdat de landmacht de mensen ongevraagd blijft bestoken met wervingsmailtjes. Inmiddels hebben ook politici zich er mee bemoeid, zij vinden dat de landmacht per direct moet stoppen met deze campagne. Dus voorlopig lijkt het erop dat het tekort aan personeel nog niet is opgelost!

Cool, iris

Afbeeldingen en filmpjes bekijken via internet is tegenwoordig heel normaal. Voor de mensen met een lichte verslaving voor het kijken naar filmpjes via you tube, of voor de mensen die graag foto's bekijken via google, is er een goed en gratis programma op de markt wat de naam 'CoolIris' draagt.

Ondanks dat ik pas sinds kort van het bestaan van dit programma afweet, bestaat het eigenlijk al een hele tijd. Voorheen was de naam PicLens, uitgegeven door CoolIris, Inc. Maar sinds kort heet het programma zelf ook Cooliris. Het programma maakt het mogelijk om de foto's en video's op een 'wall' af te beelden, zodat je naar links en rechts kunt scrollen om bij de foto of video te komen waar jij naar op zoek bent. Ook is de interface aan te passen aan je eigen wensen en kun je RSS-feeds instellen.

Eigenlijk lijkt het hele programma een beetje op de interface van een touchscreen mobiele telefoon, zoals ee Iphone. Strak, en je hebt het gevoel echt te kunnen sliden langs de foto's en video's. Ik heb het CoolIris nu een paar keer uitgeprobeerd en ik ben vast nog niet achter alle snufjes, maar het programma is zeker het downloaden waard, ook al is het maar om een idee te krijgen. Voor downloaden, klik hier.. en het is nog gratis ook!

De 'slimme' radio

De radio. Prachtige uitvinding. In 1919 was er in Nederland voor het eerst een radioprogramma te horen. Destijds uniek, nu is het een doodnormale zaak als de radio wordt aangezet. Hoe prachtig de radio ook is, ik vind dat er altijd één mankement aan zit. De muziek, waar het om draait bij de radio. Er staat bijvoorbeeld net een nummer op die niet leuk is. En het nummer erna ook niet. Dus overschakelen naar een andere radiozender. Bij die andere radiozender is er net wel een leuk nummer op, maar die daarna is een kwelling voor de oren. Dus maar weer wat anders. En zo gaat het maar door. Dit probleem, waar misschien alleen de echte muziekliefhebbers last van hebben, is te verhelpen. Helaas niet voor de mensen die in de auto zitten, maar wel voor diegene die achter de computer zitten. De oplossing? De smart radio's.

Smart radio, ook bekend onder de naam online jukebox, betekent zoiets als slimme en interactieve radio. Een slimme radio is het zeker. Het idee erachter is erg eenvoudig. Je kiest een muziekgenre of artiest waar je graag naar luistert, en dan stelt de smart radio een lijst van nummers op die binnen dat genre vallen. Die krijg je dan één voor één voor je kiezen, net als op de échte radio, maar dan alleen nummers die jij (waarschijnlijk) mooi vindt. Als je een nummer niet leuk vindt, kan je op een knop drukken, zodat je dat nummer nooit meer te horen krijgt. Je gaat dan gelijk door naar het volgende nummer. Hoe vaker dat proces gedaan wordt, hoe specifieker het systeem zich op jouw muzieksmaak aanpast. Zo leer je ook nieuwe artiesten binnen jouw genre kennen. Nu kan het dus niet zo zijn dat je na een prachtig nummer van Elbow ineens 'de Toppers' door je boxen hoort schreeuwen. En als dat toch gebeurt druk je gewoon op de 'ik houd er niet van' knop.

Er zijn verschillende internetsites die een smart radio hebben. De beste zijn, vind ik, Last.fm en Deezer. Anderen zijn o.a. Jango, Meemix en Musicovery. Het zit bij elke site net weer iets anders in elkaar, de overeenkomst is dat het systeem zich op jouw smaak aanpast. Maar de verschillen tussen de sites maken wel degelijk wat uit. Last.fm heeft bijvoorbeeld de grootste database, en de grootste muziek community. Maar wat Last.fm en anderen niet hebben en Deezer wel, is dat je niet alleen radio kunt luisteren, maar ook volledige albums. En zelfs nog gratis ook. Ideaal in deze tijden van de kredietcrisis. Verder is Deezer zeer makkelijk te gebruiken, en is als enige in het Nederlands. Mijn advies is dus, als je begint met de smart radio, gebruik Last.fm of Deezer. Mijn persoonlijke favoriet is Deezer. Maar wie ben ik uiteindelijk om dat te adviseren. Helaas is er voor de autorijder nog geen oplossing. En ouderwets naar de radio luisteren blijft ook leuk natuurlijk.

'Een blog schrijven over twitter@thuis'

In de Spits van 24 november kom ik een paginagroot artikel tegen dat gaat over Twitter. Twitter? Wat is dat nou? In de eerste regel lees ik dat het ook wel microbloggen wordt genoemd, wat mijn interesse alleen maar verhoogt. Hoe kan het dat ik hier nog niet van heb gehoord? Ik lees verder en kom nou stukken tegen die gaan over Maxime Verhagen die Twitter probeert te gebruiken om de kloof tussen de regering en de burger te verkleinen door persoonlijke berichten achter te laten op Twitter. Nu wordt het toch wel tijd dat ik eens een kijkje neem op twitter.com.

Twitter bestaat al sinds oktober 2006 en is overgewaaid van de VS naar Europa. Twitter heeft bloggen en instant messaging gecombineerd en wordt daarom ook wel microbloggen genoemd. Op Twitter kan je een heel kort berichtje achterlaten van 140 tekens (dus je kan het ook via sms doen) op de vraag ‘What are you doing?’ Dit bericht komt vervolgens op je persoonlijke pagina te staan en mensen die interesse hebben kunnen je dan volgen. Wel zo leuk om dus regelmatig je ‘tweets’ aan te passen zodat je up-to-date blijft.

Maxime Verhagen heeft heel handig gebruik gemaakt van Twitter. Door in 140 tekens uit te leggen waar hij in de Kamer mee bezig is, én door daar ook een persoonlijk tintje aan te geven heeft hij al 850 volgers. Mijn interesse is hiermee goed getrokken. Als zelfs de politiek op Twitter zit kan ik niet achterblijven!

Laptop aan de hart-longmachine

Het valt mij tegenwoordig op hoeveel mensen en computers/techniek tegenwoordig samengaan. Of beter gezegd: in elkaar opgaan. Kijk alleen maar naar het woordgebruik. Als er iets mis is met mijn computer, bijvoorbeeld het heeft een virus (zie je het taalgebruik?!) dan maak ik hem beter. Ik gooi er een antivirus tegen aan. Hetzelfde wordt eigenlijk gedaan met mensen die ziek zijn, bijvoorbeeld een virus hebben. Zij krijgen medicijnen.

De twee mooiste uitspraken hiervan vind ik deze twee, die ik zelf regelmatig gebruik. Als de accu van mijn laptop/mobiele telefoon/mp3 player et cetera leeg is, leg ik het apparaat aan de ‘’hart-longmachine’’. En als ik weer een epilepsie aanval heb, dan zeg ik dat mijn systeem even crasht. Wat in principe ook gebeurt: ‘’Programma Aurelia (reageert niet).’’ Veel mensen weten niet wat epilepsie precies inhoudt, maar met deze vergelijking snappen ze het prima! Maar net zoals met ziektes bij mensen, kunnen er obsessies ontstaan. Bij mensen heet dit hypochondrie, volgens het weblog van Personal Computer Magazine heet de internet variant ‘’internetus hypochondria.’’ Hierbij zijn mensen overdreven bang dat hun computer een virus krijgt.

Ik vind het typisch van onze steeds meer gedigitaliseerde maatschappij dat ziektes die we toeschrijven aan mensen ook min of meer geven aan techniek en andersom. Ik vind dit dan ook helemaal niet erg. Maar laten we niet overdrijven. Een nieuwe psychische ziekte zoals internetus hypochondria hoeven we er echt niet bij te hebben!

Legende van de Kerstman

Nog eventjes en dan is het weer zover. Dan mogen we bij familie of vrienden weer gezellig kerst vieren. Met mooie kado’s rond de boom en heerlijk dineren. Maar waar komt deze gulle gever ‘de Kerstman’ eigenlijk vandaan? In 2007 dacht een kwart van ondervraagde mensen dat ze geen flauw benul hadden
waar deze Kerstman vandaan gekomen was.

Ik ben is gaan speuren en daaruit blijkt dat de Kerstman is ontstaan uit Sinterklaas. De Nederlandse kolonisten hebben het verhaal van Sinterklaas meegebracht naar Amerika en in de eerste helft van de 19e eeuw werd de naam van Sinterklaas geleidelijk veranderd in Santa Claus door Amerika.De activiteiten van de Kerstman zijn toen langzamerhand verplaats van oudejaarsavond naar kerst avond en zo is dus de Kerstman ontstaan.

De Kerstman is veel commerciëler geworden door Coca cola die hem in 1930 afbeeldde in hun reclame met een grote witte baard, dikke rode jas, zwarte laarzen en een gezellige lach.Eigenlijk zoals de Kerstman nu door iederéén gezien en herkend wordt.

Interessant om te weten dat deze goedbebaarde vriend eigenlijk een afstammeling is van onze eigen Goedheilige Sint Nicholaas. Een helft van een ondervraagde groep mensen had geantwoord dat de Kerstman is gebaseerd op Sinterklaas en deze mensen hadden dus gelijk.

Eigenlijk is de kerstman gewoon een soort broer van Sinterklaas, maar of Sinterklaas hem als een broer ziet vraag ik mij af. Het zijn natuurlijk gewoon concurrenten van elkaar. Op deze manier behandelen ze elkaar ook meestal in commercials die je ziet op televisie. Hoe dan ook ik vind zowel Kerst als Sinterklaas altijd wel gezellig. Het is een tijd om fijn met familie bij elkaar te komen en te feesten. Alvast prettige feestdagen gewenst iederéén en HO Ho Ho op naar het komende nieuwe jaar!

Voetbalfora

Elk respecterende fanclub van een voetbalclub heeft het, een site waarin door supporters allemaal nieuwsberichten van de club en allerlei geruchten wordt geplaatst. Het is voor de supporters van een bepaalde club de plek om alle nieuws over hun club te weten te komen. Ook worden er op deze sites allemaal extra’s geboden zoals: spelersbeoordelingen, fotoreportages e.d. Voorbeelden van zulke sites zijn ajaxshowtime.com, ajaxinside.nl en fr12.nl. Overigens moet je supportersites en de officiële clubsite niet met elkaar verwarren.

Sinds kort is er naast een site ook een forum. Op dit forum kan je met allerlei anderen supporters discussiëren over van alles en nog wat. Je kan het met anderen fans hebben over spelers die ze moeten kopen, of over de wedstrijd die net is gespeeld. Ook kan je de wedstrijd meestal live volgen via deze site. Op de fora gelden diversen omgangregels: Je mag geen grof of beledigend taalgebruik gebruiken en je moet letten op je interpunctie. Ondanks dat er meestal streng wordt opgetreden worden deze regels vaak overtreden. Dit komt vooral door frustratie van een verloren wedstrijd of door woede over een cruciale foute beslissing in de wedstrijd, de sanctie is meestal een (tijdelijke) ip-ban.

Je zal verwachten dat de supporterssites worden gesteund door de club, dus dat ajaxshowtime wordt gesteund door Ajax. Dit is echter niet het geval, de voetbalclub houdt zich zeer afzijdig van de supporterssites,. De reden hiervan is dat Ajax niet wil worden geïdentificeerd met de berichten en teksten op de sites omdat deze soms beledigend zijn en omdat de geruchten vaak niet te vertrouwen zijn. Desondanks zijn de fansites en fora en groot succes, er zijn duizenden bezoekers per dag, er wordt leuk gediscussieerd en over het algemeen hangt er een goede sfeer.

"Gimme gimme good water!"

Nederland, het kikkerlandje. Het landje dat bij stijging van de waterspiegel zomaar weggevaagd kan worden door al dat water. Want alleen deze eeuw kan de zeespiegel 40 tot 60 centimeter gaan stijgen. Om dit tegen te gaan worden de dijken opgehoogd, maar dit is niet het enige wat overstromingen tegengaat. Ook moeten de uiterwaarden worden verbreed en het regenwater moet ergens naartoe kunnen, want met alleen het riool redden we het allang niet meer. De beslissingen over al deze kwesties worden gelukkig niet door één iemand genomen. Het Rijk, provincies, gemeenten én waterschappen beslissen hierover. Alles hierover is terug te lezen op één handige site, namelijk, Nederland leeft met Water.nl

En gelukkig, ook de normale burger heeft (een beetje) inspraak. Want vorige week heeft elke Nederlander van 18 jaar of ouder een brief in de bus gekregen met uitleg over de 'waterschapsverkiezingen 2008' met daarbij een stembiljet, omdat het de bedoeling is dat wij gaan kiezen wie het waterschapsbestuur gaat worden voor de komende vier jaar.
Zelfs voor deze verkiezingen is er een kies kompas ontworpen, zodat iedereen een zo goed mogelijke keus kan maken. Erg vooruitstrevend natuurlijk, er is erg veel vinden over de waterschappen. Maar hierdoor ontstaat ook mijn punt, want waarom is bijna alles online mogelijk als het om de waterschappen gaat, behalve het stemmen zelf?
Want in de toegestuurde enveloppe vind je ook een stembiljet met een retourenveloppe, zodat je je stem uit kunt brengen.

Als het aan mij ligt, ligt de keus van het stemmen bij jezelf. Want wie uit 'mijn generatie' verstuurt er tegenwoordig nog brieven? Volgens mij niemand. Het lijkt mij functioneler om de stemfunctie ook via internet aan te bieden. De mensen zonder internet en/of de mensen die toch liever gebruik maken van hun stembrief kunnen dat blijven doen, terwijl de rest snel via internet kan stemmen. Ook lijkt mij dit meer betrouwbaar, omdat er nog altijd post zoek raakt. Op naar het stemmen via internet!

Dokter Google

Stel, één kant van je lichaam zit vol met jeukende plekken, maar het zijn geen waterpokken. Je krabt dat je een ons weegt, maar veel helpen doet het niet. En het is geen alledaags verschijnsel, dus je moet er wel iets meedoen. Maar je vindt het eigenlijk wat overdreven om naar de huisarts te gaan. Dus dan ga je maar eens op het internet kijken wat je mankeert. Je tikt al jeukend het verschijnsel in op Google, en zie daar, allerlei internetsites die een diagnose klaar hebben liggen. Van verlamming tot herpes, en van kanker tot allergie. Door de bomen zie je het bos niet meer, en ga je toch maar naar de dokter. Je blijkt gordelroos te hebben. Een zusje van de waterpokken.

Bovenstaand verhaal staat niet op zichzelf. Uit een onderzoek van TNS NIPO blijkt dat zeven op de tien Nederlanders eerst op internet probeert uit te zoeken wat ze hebben, voordat ze de huisarts raadplegen. Veel genoemde redenen zijn dat 'dokter Google' 24 uur per dag te raadplegen is, en de huisarts niet, die laat je in de spreekwoordelijke kou staan. Een tweede reden is dat het het niet veel tijd kost. Je kunt het zo opzoeken, en zelf de diagnose stellen. Maar de meeste huisartsen vinden de informatie van internet niet betrouwbaar. Het kan volgens schadelijk zijn voor je gezondheid. Degenen die 'dokter Google' raadplegen, vinden het juist handig, en hebben er veel baat bij.

De huisartsen vinden een zelfdiagnose dus gevaarlijk, en de Google patiënten vinden het juist goed. Voor allebei is wel wat te zeggen. Wat betreft de huisartsen is de onrust te begrijpen. 70% van de Nederlanders kijken op het internet wat ze hebben, en daar kan net 5% bij zitten die een verkeerde diagnose trekt. En dat kan misschien wel levensbedreigend zijn. Bijvoorbeeld als je denkt dat je longontsteking hebt, maar het blijkt longkanker te zijn. Bovendien is internet in veel gevallen niet 100% betrouwbaar. En een huisarts hoort dat wel te zijn. En als een internet diagnose niet betrouwbaar blijkt te zijn, ben je, om maar weer een spreekwoord te gebruiken, in de aap gelogeerd. Aan de andere kant is de houding van de Google patiënt ook te begrijpen. Je hoeft niet steeds met het schaamrood op de kaken naar de huisarts te gaan als je iets mankeert. En zolang je niets levensbedreigends hebt, is het prima via internet op te lossen. Want er zijn ook betrouwbare, door huisartsen erkende sites, waar je op kunt kijken. Maar toch, als je iets hebt waar je echt last van hebt, ga gewoon lekker naar die betrouwbare huisarts toe, en laat de huisarts je onderzoeken. Iets mooiers is er toch eigenlijk niet.

Het EPD, hemel of hel?

Je bent op vakantie in, laten we zeggen, Limburg. Je bent een eind aan het fietsen, je hebt er lekker de vaart in maar ineens liggen er losse steentjes op de weg. Precies in de bocht. Je valt van je fiets en moet worden opgehaald door een ambulance. Dan is het natuurlijk wel heel handig als je niet hoeft uit te leggen dat je allergisch bent voor antibiotica. Of dat je last hebt van astma, om maar even iets te noemen. Het ministerie van Volksgezondheid wil dit mogelijk maken met behulp van het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD).

Het ministerie van Volksgezondheid heeft lang aan dit project gewerkt en denkt dat ze er nu klaar voor zijn om het landelijk in te stellen. Zo zouden er veel medische missers worden voorkomen omdat elke arts meteen over alle informatie beschikken. Je wordt geregistreerd als je in zo’n dossier rond komt neuzen, en als jij er iets in zet ben jij ook de enige die het er weer uit kan halen. De patiënt zelf kan zijn dossier oproepen om te kijken wat er in staat, maar ook kijken welke artsen er wat in hebben gezet. In eerste instantie toch een heel goed idee! (link)

Maar dan komt het moment dat je er nog eens over nadenkt. Alle informatie wordt elektronisch opgeslagen. Elektronisch! Er hoeft dus maar 1 geniaal kind van 13 te zijn dat verstand heeft van computers en het systeem is gehackt. Of erger, gehackt zonder dat iemand het door heeft en er wordt informatie in je dossier verandert! Als het om zoiets gevoeligs als je gezondheid gaat wil je dat hier voorzichtig en veilig mee wordt omgegaan. Ik denk niet dat de wereld al klaar is voor een elektronisch, landelijk netwerk waarin al je gegevens staan. Zo zou de 13-jarige hacker er wel eens in kunnen zetten dat je voeten zijn geamputeerd. Niet bepaald vermakelijk.

Robots worden steeds menselijker

Tegenwoordig zijn er robots die precies op mensen lijken en oogbewegingen als mensen kunnen maken.
Robots kunnen praten reageren op mensen en ze zien er steeds meer menselijker uit. Gelukkig hebben robots nog geen eigen gevoel of emotie van binnen uit. Ze kunnen wel emotie uiten.
Robots kunnen nog geen orginele emotionele denkpatronen van binnen hebben en voelen zoals wij dit kunnen. Zover zijn robots nog niet ontwikkeld.
De vraag hierbij is echter hoe lang het duurt voordat robots dit wel kunnen?
Volgens Dokter Stephen Juan (anthropologist bij de University van Sydney) zullen robots nooit
als mensen kunnen worden, omdat robots niet in staat zijn om zich zelf biologisch voort te planten.

De robot ontwikkeling is volgens Dokter Stephen Juan gebaseerd op drie focus punten:

1. control of manipulators (what it can do)
2. biped locomotion (how it can walk)
3. interaction with humans.

Dit betekent dat robots wel ingezet kunnen worden voor bepaalde werkzaamheden. Zoiets als kaartverkoper, gids en gastspreker en nog vele andere functies.

Volgens Dokter Stephen Juan vinden mensen robots acceptabel ,maar tot op een zeker punt. Als robots te natuurgetrouw worden dan vinden mensen de robots eng. Dit komt omdat robots nog niet zoals wij mensen kunnen reageren.

Ik denk dat als robots steeds meer taken van mensen gaan overnemen en ons werkzaamheden dat mensen zich dan vervangen zullen voelen door robots.

Denk je is in dat bijvoorbeeld op Hogeschool Saxion de leraar of bibliotheek medewerker en restaurant juffrouw een robot is. Hoe gaan we hier dan mee om? Kan je dan nog gezellig een praatje of een grap maken. In hoeverre ben je dan nog betrokken met de mensen om je heen? Ik vind het een vreemd idee. Is het echt nodig dat robots ons gaan vervangen of zullen we in harmonie met robots kunnen leven? Worden er dan ook robot kinderen gefabriceerd? Alvast een techno groet.

( dit moest blog van vrijdag 14 nov zijn)

20 jaar internet: 20 jaar revolutie

Op 17 november 1988 om 14.28 precies werd Nederland verbonden met het internet. De eerste keer dat ik internet gebruikte was ik elf of twaalf jaar oud, dus zo’n 8 a 9 jaar geleden. Nu kan ik niet meer zonder. En ik gebruik internet voor meer dan een wereldwijde informatiebron. Zo’n proces zullen veel mensen hebben meegemaakt. Want internet is meer dan een over sized encyclopedie.

Volgens Marketingfacts, die zijn gegevens gebaseerd heeft op het CBS, zijn er aan aantal duidelijke trends te zien in de internetwereld. Alles gaat steeds meer via internet. Vooral het luisteren naar de radio en televisie kijken op internet is tussen 2005 en 2008 verdubbeld. Deed in 2005 dit nog zo’n 26% van de mensen, nu is dat maar liefst gegroeid naar 52%. Daarnaast heeft het telebankieren en winkelen via internet meer en meer een plek gekregen in onze samenleving.

Het is dus wel duidelijk dat internet zijn plaats veroverd heeft in onze maatschappij in een relatief korte tijd. Toch valt het me tegen dat maar 86% van de huishoudens internet heeft. Ik had verwacht dat dat meer zou zijn. Het is jammer dat niet gekeken is naar de demografie van de 14 % aan huishoudens die geen internet hebben. Ik kan in ieder geval niet meer zonder! Mijn halve sociale leven speelt zich online af. Ik ben nu eenmaal een kind van deze tijd. Wat ik me dan nog wel afvraag: hoe zou het zijn als intern(i)et nooit bestaan zou hebben?

Internet-Sinterklaas

Een eeuwenoude traditie is dat in Nederland op 5 december het Sinterklaasfeest wordt gevierd. Sinterklaas is een oude man(niemand weet zijn leeftijd) en hij geeft cadeautjes aan iedereen, maar vooral aan kinderen. Hij woont normaal in Spanje maar speciaal voor 5 december komt hij per stoomboot naar Nederland toe. Die cadeautjes gooit hij meestal door de schoorsteen en daarbij wordt hij geassisteerd door zijn assistenten, de zwarte pieten. Zo wordt het althans aan kleine kinderen verteld en er zijn speciale televisieprogramma’s die dat leugentje ondersteunen, zodat de kinderen er niet aan gaan twijfelen. In werkelijkheid zijn het gewoon de ouders die cadeautjes kopen voor hun kinderen en die ze dan aan hun kinderen geven, terwijl ze zeggen dat Sinterklaas ze persoonlijk heeft thuisgebracht. Of er worden lootjes getrokken en mensen maken voor elkaar een gedicht+surprise met een cadeautje.

Maar ook bij het sinterklaasfeest staat de techniek niet stil. Waar vroeger alle mensen naar de winkel gingen om de cadeautjes stiekem op te halen, worden er nu steeds meer cadeautjes op internet uitgezocht en besteld, deze worden dan keurig bij je thuisbezorgd. Bol.com heeft zelfs reclamespotjes lopen waarin ze zichzelf aanprijzen als de internet-Sinterklaas. Maar ook bij dichten is internet onmisbaar geworden, mensen nemen op internet hun toevlucht tot sites waarin je allerlei rijmwoorden kan opzoeken. En er zijn zelfs sites die op verzoek en tegen betaling een compleet gedicht voor je schrijven, je hoeft alleen wat steekwoorden door te geven waarmee de persoon te typeren is.

Het ligt in de lijn der verwachting dat deze ontwikkeling zich doorzet. Alles wat je onder de naam van Sinterklaas doet, kan je straks laten doen. Het feest wordt dus steeds minder persoonlijk en je hoeft er bijna geen moeite meer voor te doen. Alles wat zo’n feest leuk en origineel maakt gaat wellicht verdwijnen. Leve de vooruitgang!

Waar is Amber?!

Je kind wordt vermist.. Paniek komt als een razende aanwaaien, want waar kan je kind zijn en vooral, bij wie? Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat 74% van de vermiste kinderen binnen 3 uur van het leven is beroofd. Het is dus van groot belang om zo snel mogelijk bij zoveel mogelijk mensen bekend te maken dat er een kind vermist wordt. Hoe dat moest gebeuren was lang een grote vraag hier in Nederland, maar sinds vandaag is er een oplossing.

Ons alarm systeem draagt de naam 'Amber Alert' en is afgeleid van het Amerikaanse systeem voor naderende tornado's. Het is een multimediaal systeem, mensen of bedrijven kunnen software downloaden via de site AmberalertNederland.nl. Je kunt uit verschillende 'alerts' kiezen, zoals een SMS, een E-mail of pop-up op een website. Bedrijven kunnen de oproepen bijvoorbeeld op hun beeld krant laten verschijnen. Ook op de borden boven de snelweg kan informatie over het vermiste kind komen te staan. Het is wel zo, dat niet voor ieder vermist kind een 'Amber Alert' uitgaat, er wordt wel eerst nagegaan of het kind met recht in gevaar is. Als dit zo blijkt te zijn, wordt er een foto met informatie verspreid via de verschillende kanalen. De KLPD denkt dat dit zo'n vijf tot 10 keer per jaar gaat plaatsvinden.

Ikzelf vind het een erg goed initiatief, al gaat het natuurlijk pas echt werken als veel mensen zich aanmelden voor de 'Amber Alerts'. Dat er echt wordt gekeken naar de ernst van de vermissing is ook een pluspunt, het lijkt misschien hard, maar als dit gedaan wordt bij elk vermist kind, gaat iedereen dit op den duur misschien 'normaal' vinden met als gevolg dat men minder alert is. 'Amber Alert' hoeft hopelijk niet vaak gebruikt te worden, het is in ieder geval prettig dat het er is!

Een studie kiezen... Help?!

Daar zit je dan als 5-Havo scholier. Over een paar maanden ga je je examens in en dan moet het allemaal gebeuren, het ware studentenleven! Maar waar gaat dat studentenleven zich afspelen? En wat voor soort student ga je worden? Naar welke hogeschool wil je gaan? Geen vragen die je zo snel kunt beantwoorden, maar toch wordt het in dat jaar van je verwacht. En dat terwijl je wel iets anders aan je hoofd hebt, namelijk je examens.

In Nederland bestaan er zoveel verschillende hbo-opleidingen, niemand die de tel precies heeft bijgehouden. En er komen er ook nog elk jaar nieuwe bij. De zoektocht naar jouw studie tussen al die anderen is dan ook erg moeilijk. Je hebt allerlei middelen tot je dienst, zoals een studiekeuzegids, een decaan, beroepstesten, noem het maar op. Het leuke is dan alleen ook nog, dat ze allemaal wat anders zeggen. Het beste is om naar alle open dagen te gaan, waarvan dan ook gezegd moet worden dat dat vrijwel onmogelijk is.

Als 17- of 18-jarige is het heel erg moeilijk om tussen die honderden studies de juiste voor jou te vinden. Je moet er eigenlijk maar net tegenaan lopen. En schande als je na 1 jaar wilt stoppen! Je ouders misschien, en anders de ib-groep wel, maken stoppen met je studie erg moeilijk. En zo studeren er steeds meer mensen af in een vak dat ze niet willen beheersen. Wanneer komt nou de duidelijke en overzichtelijke site die scholieren helpt met een keuze maken tussen zoveel studies?

www.google.nl

Human Information Design & Strategy, pardon?

Het ligt niet echt lekker in de mond. Human Information Design & Strategy(HIDS). Als ik het eenmaal met veel horten en stoten uit mijn mond heb gekregen, kijken de mensen me aan alsof ze zojuist gehoord hebben dat Gerard Joling uit 'de Toppers' is gestapt. Voor de duidelijkheid, ze reageren dus heel verbaasd. De meeste mensen hebben geen idee wat de opleiding inhoudt, en wat de Engelse termen ermee te maken hebben. Ik vond het zelf ook lastig om de relatie te zien tussen de termen en de opleiding. Maar nu ik al een tijdje begonnen ben met de opleiding begin ik het al iets beter te begrijpen. Ik zal proberen de vier Engelse termen nader te verklaren.

Human. Engels voor menselijk. Ook wel mens. Dus in de opleiding zit iets menselijks. Maar wat? Denk bijvoorbeeld aan het vak menswetenschappen dat we krijgen. We leren daar hoe de mens in elkaar zit. Want de mens staat centraal in deze opleiding. Welke toegepaste technologie je ook gebruikt om informatie over te brengen, het is de mens die de informatie moet verwerken. En mensen zijn enorm verschillend, dus moet je wel kennis hebben over de mens. Vandaar dus het menselijke aspect aan deze opleiding.

Information. Engels, voor simpel gezegd, informatie. Hét kernwoord van deze opleiding. Overal op onze wereldbol speelt informatie een rol. En met de nieuwe technologieën van tegenwoordig duikt informatie overal op. Maar hoe zorg je ervoor dat de informatie goed bij de mensen aankomt, en op welke manier? Dat leren we dus ook op deze opleiding. Onder meer door deze blogs te schrijven en door te leren zorgvuldig met informatie om te gaan

Design. Engels voor ontwerp of vormgeving. Design is wat mij betreft de onduidelijkst uit te leggen term. Ik denk dan aan de manier waarop je informatie overbrengt. Dus de vormgeving van informatie. Het vak dat in deze opleiding daarbij hoort is Skills & Tools. Daar leren we bijvoorbeeld hoe we afbeeldingen moet bewerken, of video's in elkaar moeten zetten. Dus de manier van informatie verpakken met behulp van de nieuwe technologieën.

Strategy. Engels voor strategie of strijdplan. Met informatie overbrengen komt ook een strategie kijken. En dan hebben we het meer over de ondernemende kant van de opleiding. Daarom wordt aan deze opleiding een ondernemende houding verwacht. En niet toevallig hebben we ook het vak ondernemen. Daar leren we alles over ondernemen, en het oprichten van een eigen bedrijf, en wat daar allemaal nog meer bij komt kijken. Want later als informatie professional kun je wel een eigen onderneming starten, maar dan moet je wel enige ondernemings knowhow hebben.

Dit was naar mijn mening het verband tussen de opleiding HIDS en de Engelse termen. Ook al is het amper uit te leggen, het is in ieder geval een flitsende opleidingsnaam. En het klinkt een stuk stoerder dan, ik noem maar wat, de opleiding Verkeerskunde. Leve de verengelsing!

De kracht van mijn beperking

De eerste periode is vrijwel voorbij, de eerste cijfers zijn binnen en het rooster voor de nieuwe periode, die begint op maandag 17 november, is inmiddels bekend. Net zoals Hans al zei in zijn blog op 6 november is het nu tijd voor een reflectie moment. Er valt op veel manieren terug te blikken op de afgelopen tien weken. Na aanleiding van de Studium Generale ‘’Studeren en werken met een Handicap’’op donderdag 6 november jongstleden en gezien mijn eigen situatie wil ik op deze manier terugblikken op de afgelopen tien weken.

Het waren tien zware weken voor mij. Na 1,5 jaar helemaal uit de roulatie te zijn geweest vanwege therapie pakte ik het studeren weer op. Helaas viel ik op veel momenten weer keihard in de voor mij zo bekende valkuilen maar toch heb ik het gehaald. Ik hoop dat dit een teken is dat de opleiding goed bij mij past maar het laat zeker ook zien dat een beperking ook een kracht kan zijn. Dat er extra aandacht besteed moet worden aan mij en mijn beperkingen en dat ik zelf over de nodige zelfkennis moet beschikken lijkt misschien heel erg zwaar maar dat hoeft echt niet. Want mensen met een beperking hebben een beperking, ze zijn het niet! En juist doordat ik gewend ben om te vechten, kan ik het lang volhouden.

Ik heb lange tijd getwijfeld of ik de studie, überhaupt een studie, aan zou kunnen. Maar ik heb nu wel bewezen dat ik de studie aankan. Ik heb complimenten van docenten gehad en dat doet me goed. Ik weet dan ook zeker dat ik de studie af ga maken. Dat ik niet overal aan de slag kan door mijn beperkingen, dat is niet anders. Maar er zijn vast wel plekken waar ik wel aan de slag kan, door mijn talenten die voortkomen uit mijn beperkingen. Een beperking: niet het einde, maar een mooie zoektocht.

Bijzondere opleiding schoenontwerpen

Een paar weken geleden heb ik nieuwe schoenen gekocht en deze zitten echt geweldig! Tegenwoordig kom je de vreemdste schoenen tegen in de winkels. Materialen die ontwerpers gebruiken voor de vervaardiging van schoenen worden steeds meer gecombineerd en je komt tegenwoordig de eigenaardigste schoenen tegen. Bijvoorbeeld zoals de gekleurde hakken in foto nummer 14 bij Calexis Schoenmode.

Sinds september 2008 is er een nieuwe eenjarige opleiding begonnen in Industrieel schoenontwerpen.

Deze opleiding wordt gegeven in het opleidingencentrum SGVB te Nieuwegein. De opleiding is er om een leegte te vullen tussen ambachtelijk schoenmaken en ontwerpen. De opleiding kost veel geld ongeveer 3500, - Euro. Bij deze opleiding studeren momenteel vijf studenten terwijl er wel plaats is voor twaalf.

Op de markt vind je vele schoenontwerpers en een daarvan heet leonora Mark. Leonora Mark heeft een romantisch hedendaagse Assepoestermuiltjes ontworpen.
In een interview vertelt zei wat het met haar doet om te ontwerpen, wat voor materialen ze hiervoor gebruikt en waar zij zich door laat inspireren. Hier kan je het interview lezen.

Ik had nog nooit eerder van deze opleiding gehoord, maar ik vind het wel bijzonder dat deze opleiding bestaat. Het verijkt de schoenmode alleen maar meer. Zo raak je nooit uitgekeken in de winkel als je weer opnieuw mooie schoenen mag uitzoeken of als je er gewoon is helemaal lekker anders uit wilt zien en er in een design schoen bij wilt lopen. Er is een vrij grote keuze en variatie in.

Opleiding

Nu mijn eerste periode aan het Saxion er bijna op zit, gebruik ik deze blog om wat meer te vertellen over mijn opleiding en vooral over hoe het mij bevalt. Ik heb voor deze opleiding gekozen omdat er vier aspecten aan bod komen, namelijk psychologie, ondernemerschap, communicatie en toegepaste technologie. Deze vier aspecten leken mij leuk omdat ik elk aspect afzonderlijk erg interessant vind.

Nu deze studie tien weken oud is kan ik wel beoordelen of deze studie een goede keus voor mij was. Wat ook meespeelt is dat wij een leuke groep hebben en aardige docenten. De faciliteiten zijn uiteindelijk ook goed verzorgd. De vier aspecten zijn logischerwijs ook de vier hoofdvakken. Het vak psychologie is anders dan ik me had voorgesteld. Ik had mij voorgesteld dat het vooral ging over hoe je met mensen omgaat en waarom mensen op een bepaalde manier reageren, maar nu gaat het vooral over hoe een persoon waarneemt(het oog en het oor). Het vak ondernemerschap heeft als voordeel dat je veel mogelijkheden krijgt om jezelf te ontwikkelen. Nadelig is dat als je geen ondernemersambitie hebt een groot deel van de stof niet interessant voor je is. Het vak communicatie bevalt ook goed, de beoordelingen zijn wat streng maar de stof is zeker goed te doen. En tot slot het vak toegepaste technologie is ook naar mijn zin, een groot pluspunt daarvan is dat je van veel kleine dingen, zoals fotografie, photoshop en websites maken allerlei handige dingen leert.

Al met al is de balans dus redelijk positief, het is dan ook zeker dat ik dit jaar ga afmaken. Wel heb ik als leerling nog wat tips voor de mensen van onze opleiding. Zorg ervoor dat de vier hoofdvakken echt met elkaar te maken hebben, dat je wat je in de psychologieles leert kan toepassen in de communicatie, dat de vakken niet los van elkaar staan. Als die aanpassing is gedaan kan ik alle mensen met een gerust hart deze opleiding aanbevelen!

Human Information Design and Strategy.

‘Zo, dat is een hele mond vol.’ Deze zin krijg ik regelmatig te horen als ik vertel hoe mijn ‘nieuwe’ opleiding nou precies heet. Meestal hou ik het bij ‘Informatiedienstverlening & - management’ en vertel ik dat ik een nieuwe studieroute volg binnen die opleiding. Hierop volgt meestal de vraag wat deze opleiding dan precies inhoudt, aangezien mensen wel snappen dat het ‘iets’ met informatie is. Maar wat precies, dat blijft een beetje een raadsel.

Eigenlijk was dit voor mij in het begin ook zo. Natuurlijk ben ik niet begonnen met de studie omdat de naam zo leuk vond, juist de open dag en de informatie die ik erover gelezen had spraken me erg aan. Maar ja, de vraag blijft altijd; hoe wordt deze opleiding in de praktijk gebracht en blijft het dan nog steeds zo leuk om met informatie en innovatie bezig te zijn?

Voor mij is dit antwoord zeker een ‘Ja’. De eerste 10 weken zijn zo goed als voorbij en ik ben blij met het verloop ervan. De werking met vier leerlijnen is prettig, zo leer je in de eerste 2 jaar de basis van het vak en is in de laatste 2 jaar specialisatie mogelijk. Verder blijft het toch spannend om ‘een nieuwe studieroute’ te volgen, aangezien je merkt dat er nog wel (kleine) knelpunten in de opleiding zitten. Maargoed, deze knelpunten zitten mij niet in de weg, dus over 4 jaar ben ik vast op zoek naar een baan in het informatiewereldje!

Podcasting op Universiteiten

Een college volgen. De één vindt het leuk, de ander vindt het niks. Voor de Britse en Amerikaanse student die het niks vindt is er tegenwoordig een uitweg. Ze volgen de college gewoon thuis op hun computer, namelijk als podcast of vodcast. In de VS hebben ze al langer een college als podcast, in Engeland is het nu ook mogelijk. Ze kunnen dan naar iTunes U gaan. Dat is een onderdeel van iTunes, en daar kunnen ze colleges, taallessen, en audioboeken downloaden. En het lesmateriaal kan dan op de computer worden bekeken of op de MP3-speler worden gezet. Ideaal voor mensen die in het buitenland wonen, of zoals eerder gezegd mensen die een hekel hebben aan colleges volgen op school. Toen ik dit las vroeg ik me af of ze in de Nederlandse universiteiten ook al gebruik maakten van de podcast.

Na wat gegoogle kwam ik erachter dat er ook in Nederland gebruik van wordt gemaakt. In dit bericht staat dat ze in de Universiteit van Wageningen gebruik maken van podcasting en videocasting. En in dit bericht staat dat de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden ook gebruik maakt van podcasting. Verder kwam ik niets tegen. In beide gevallen is het niet bedoeld als vervanging van de colleges maar meer als extra aanvulling en ter voorbereiding van een college.

De vraag is, of meer universiteiten in Nederland aan podcasting en/of vodcasting moeten beginnen. De voordelen zijn duidelijk. Bij ziekte kan het college worden teruggeluisterd. Er kan goed worden voorbereid op een college. Sheets kunnen worden bekeken met vodcasts. De podcast kan op een MP3-speler worden gezet. De student wordt meer bij de stof betrokken. Het is al met al een aantrekkelijke manier om lesmateriaal over te brengen op de student. Nadelen kunnen ook ontstaan. Persoonlijk contact met leraar kan minder worden, als alles via internet gaat. Een ander nadeel kan zijn dat studenten thuis blijven. Maar ervaringen in de VS leerden dat er geen sprake was van teruglopend college bezoek, juist het tegenovergestelde. En een derde nadeel is dat men meestal niet in een leeromgeving zit, als er naar een podcast geluisterd wordt. Dus naar mijn gevoel gaat er dan meer informatie verloren dan tijdens een college. Al met al is er op het gebied van podcasting nog veel te ontdekken door de Nederlandse universiteiten. Dus het zal denk ik nog wel even duren voordat elke universiteit gebruik gaat maken van podcasts. Tot die tijd zit er niks anders op voor de collegehaters dan door te bikkelen.

Nooit meer blijven zitten met de WebChair

In de krant lees ik het verhaal over Joyce. Zij heeft een ziekte waardoor ze niet naar school kan. Ze zou dit jaar starten in de eerste klas van het havo/vwo. Voor deze kinderen, die te ziek zijn om naar school te gaan was het heel moeilijk om op niveau te blijven. Over het algemeen bleven ze dan ook een jaar zitten, soms wel twee. En dat is heel vervelend, vooral als je wel ziek bent, maar niet te ziek om nog het een en ander op te steken van de lessen op school. Het probleem was dan natuurlijk dat het niet mogelijk was om de lessen bij te zitten. KPN heeft nu de oplossing; de WebChair.

De WebChair is een nieuw mobiel en videosysteem dat werkt via internet. Hierdoor kan een beeld- en geluidverbinding worden gemaakt tussen de school en het zieke kind. De WebChair is een soort televisie die bevestigd is aan de rugleuning van een bureaustoel. Zo kan de WebChair gemakkelijk van het ene naar het andere lokaal worden gerold om daar opnieuw aangesloten te worden. Het kind kan zo dus de klas inkijken, maar de leraar kan ook zien wat het kind aan het doen is.

Er zijn al andere versies geweest van de WebChair, maar niet een die zo specifiek is gericht op het onderwijs. In de brede zin van het woord is het e-learning, maar het is ook eigenlijk helemaal geen e-learning. Je zit eigenlijk gewoon in de klas, moet op tijd online zijn, en je mag niet zomaar weglopen. En omdat de leraar de leerling ook kan zien weet je zeker dat er echt opgelet wordt. De leerling kan vragen stellen, hulp krijgen met huiswerk en ook, vaak vergeten maar erg belangrijk, contact houden met de rest van de klas. Een hele uitkomst dus.

E-learning: tijdelijke modetrend of blijvertje?

E-learning is inmiddels een bekend fenomeen in de onderwijssector. Door middel van internet kan een student studeren en communiceren met zijn of haar medestudenten en docenten. Toch is er ook nog een grote weerstand tegen e-learning. En ik kan die weerstand heel goed begrijpen. Want er zitten ook duidelijk nadelen aan e-learning.

Het belangrijkste nadeel vind ik dat e-learning ten koste gaat van het persoonlijke contact met docenten en medestudenten. Studeren gaat niet alleen om leren, maar ook om sociale contacten. Daarnaast is het zo dat als je persoonlijke problemen krijgt die je studie beïnvloeden, je minder goed/snel dit aan kan kaarten op je school. Met e-learning word je meer en meer een nummertje. En dat worden we al genoeg in deze maatschappij, laat het onderwijs dan niet zo worden.
Een ander nadeel is dat e-learning voor elke student een heleboel discipline vraagt. Want je krijgt dan niet echt meer huiswerk opgegeven. Je moet het zelf doen. Zelf de discipline en motivatie vasthouden dus. Voor veel studenten is dat erg moeilijk.
Daarnaast is e-learning niet, zoals veel docenten en anderen denken, hetzelfde als lesgeven. Met andere woorden: het is niet informatie erop zetten en denken ‘’ze komen er wel uit.’’ Volgens Hands@ICT moet je als docent leren om e-learning te gebruiken. En dit leerproces duurt volgens hun jaren.

Genoeg nadelen dus. Maar er zijn meer nadelen zoals praktische nadelen. Zo moet een student beschikken over een computer met internet en moet de student om weten te kunnen gaan met internet. Dit soort dingen mag je niet zomaar van iemand verwachten. Ik zou dus zeggen: e-learning, daar moeten we nog e-ven voor leren.