Ooit wel eens in een blauw bad gezeten?

Er is een product op de markt genaamd GELLI BAFF dat van badwater een dik, maar niet chemisch goedje maakt. Dit product is te verkrijgen in vijf verschillende kleuren. Namelijk blauw, groen, rood, oranje en roze! Het product is ontwikkeld door een leidende fabrikant van spa en cosmetica die de gemaakte cosmetica afspraken in acht houd.

Filmpje kun je hier zien en ook hier

Alhoewel er geen gevaar in het goedje schilt is het toch meer iets voor kinderen. Als volwassenen heb je vaak geen tijd om lang in bad door te brengen. Het is misschien voor sommige onder ons wel de moeite waard. Leuk idee voor in de vakantie! Alleen het sop verdwijnt wel uit je bad. Dat vind ik wel een nadeel. Ik vind sop namelijk altijd erg verfrissend! Nu kun je je alleen vol smeren met blauw, groen of een andere kleur en het is nog stroperig ook! Maar voor mensen die op zoek zijn naar avontuur is dit wel spannend! Je kan het water weer terug veranderen door er op het eind van je bad een inhoud van het andere zakje dat je erbij krijgt in te gooien. Dit zakje veranderd het water weer terug in hoe het was.

Het product is met een oog naar het milieu ontwikkeld. Het is totaal ongevaarlijk!
Ik zou zeggen ‘wíe waagt de gok om een groen bad te nemen en moet er nog in bad vandaag ??’

Lopen door het Rome van 320 na Christus.

In het jaar 320 na Christus was het Romeinse rijk op zijn hoogtepunt. Oorlogen werden gewonnen, de regering was stabiel en het belangrijkste: economisch ging het ook voor de wind. Dat leidde automatisch tot een gloriërende hoofdstad met allerlei nieuwe gebouwen. Kortom: Rome was op zijn hoogtepunt!

Anno 2008 kan je helaas weinig meer zien van deze tijd. Uiteraard staan er nog wat overblijfselen die ook gelijk wereldberoemd zijn. Zoals het colosseum en het forum romanum. Maar toch kan je niet volop van de overblijfselen van het Romeinse rijk genieten, je mist de samenhang en het idee hoe alles er uit moet hebben gezien. Gelukkig is er nu een oplossing zodat je het Rome van 320 na Christus kan zien. Dit kan doordat Google een speciale versie van Google Earth heeft ontwikkeld , waarmee je door het Rome van 320 na christus kan lopen. Het is gratis, dus je hoeft alleen maar even Google Earth te downloaden.

Met deze speciale Google earth versie kan je zien hoe de stad er 320 na Christus uitzag. Je kan de beroemde gebouwen van binnen bekijken en je kan meer leren over hoe de Romeinen leefden. Een hele belevenis dus. Voor de mensen die het Rome van nu al een keer bezichtigd hebben, is deze uitgave er één die je gezien moet hebben. En voor de mensen die helaas nog nooit in Rome geweest zijn is het ook de moeite waard om het een keer te bekijken, om daarna het schitterende Rome van nu te zien.

Shake your... mobieltje

Mobieltjes, het lijkt wel of ik er niet over uitgepraat raak. Sinds kort heb ik er één met een touchscreen, wat ik echt een goede uitkomst vind. De bediening is stukken makkelijker als je eenmaal door hebt hoe het werkt en ook werkt het sneller, want je hoeft immers niet steeds je duim op te tillen om van toets naar toets te gaan. Maar laatst hoorde ik weer iets nieuws, mobieltjes die werken als je er mee schudt!

Vooral de perfect nagemaakte telefoontjes uit China bevatten deze functie, maar in Nederland kun je er ook voor zorgen dat jouw mobiel gaat werken door ermee te schudden. Voor Nokia telefoons van de N-serie is deze applicatie genaamd ‘Shakesms’ te downloaden. Zo kun je je smsjes lezen zónder je telefoon te unlocken.
Ook Nu.nl heeft een applicatie bedacht, maar dan voor de iPhone gebruikers. Als er met de iPhone wordt geschud, worden de allerlaatste nieuwsfeiten van Nu.nl ingeladen, zodat de gebruiker altijd de beschikking over het laatste nieuws heeft.

Eigenlijk vind ik het hele ‘schud je mobieltje’ gedoe wat vergezocht, want hoe lui kan je zijn..
Maar aan de andere kant vond ik touchscreen telefoons in het begin ook nergens voor nodig, dus wie weet hoeveel mobieltjes over een jaar een vaste ‘shake’ functie hebben.

Catalogus online

Ik deed het vroeger met alle plezier. Postzegels verzamelen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn moeder er vroeger mee was begonnen, en ik ging er in mijn kinderjaren mee verder. Ik was er niet zo bedreven in, want de enige postzegels waar ik aan kwam, waren diegene die ik in de winkel kocht. In zo'n postzegelpakketje waar bijvoorbeeld 100 postzegels tegelijk inzitten. Waardeloze postzegels waarmee je niet bij 'tussen kunst en kitsch' moet aankomen. En ik gebruikte ook geen catalogus. Maar goed, mij ging het niet om de waarde, ik had er plezier in, en daar gaat het om uiteindelijk.
Interruptie 1.

Dan maken we nu even een enorme sprong naar 2008. Ik zag laatst een artikel op internet over een online catalogus wat mijn interesse wekte. Genaamd Catawiki. Een site waar verzamelaars hun eigen catalogus kunnen bijhouden, en de catalogi van anderen kunnen bekijken. Er kan zelfs een eigen webshop worden opgezet, gratis, met je verzamelspullen. De makers van deze site vinden dat er niet veel goede catalogi bestaan, en dat het moeilijk is om al de papieren catalogi bij te houden om te zien welke objecten je nog mist, of hoeveel iets waard is. Dus dachten ze; 'kom, laten wij eens een online catalogus opzetten'. Want hiermee is het simpel om je eigen catalogus bij te houden, je hebt er alleen je verzamelspullen, en je computerkennis voor nodig.
Interruptie 2.

Laten we nu eens gaan kijken wat voor een site het is. Wat als eerste opvalt, is dat er immens veel rubrieken zijn. Van bankbiljetten tot modelauto's, en van Playmobil tot Art Deco. Maar als je eenmaal op wat rubrieken hebt geklikt, valt het aantal objecten dat in een catalogus is opgenomen nu nog wat tegen. Mijn opa en oma sparen bijvoorbeeld allerlei uilen, het hele huis staat er vol mee, zal wel niets met de achternaam te maken hebben, maar dat geheel terzijde. Als ik dan kijk of ik wat voor mijn grootouders zie onder de rubriek uilen, staan er nu nog 2 karige uilen objecten(zie afbeelding, de uilenklok). Eigenlijk alleen bij de strips, boeken en (Engelse) postzegels zijn veel resultaten. Bijvoorbeeld erg leuk om te zien dat er veel oude Kuifje stripboeken zijn, en in veel verschillende talen. En ook hier geldt meestal; hoe ouder, hoe duurder. Verder kun je nog je eigen webshop oprichten met je eigen objecten, wat verscheidene winkels al gedaan hebben. Maar de site is nog niet zolang actief. Dus de site is nog in ontwikkeling, en over een paar jaar zijn er misschien wel 500 uilen objecten te vinden. Ze willen in de toekomst zelfs verzekeringen gaan bieden. Al met al is deze site een prima initiatief. En ideaal voor bedreven verzamelaars. Ik zou zeggen, houd deze site in de gaten!
Interruptie 3.

Verveel je je? Wanhoop niet! Hier komt WikiHow

Met de vakantie voor de deur en je meeste huiswerk afgerond zou het misschien op een dag wel eens kunnen gebeuren. Je verveelt je. Niemand in de buurt om even mee te stappen, niks dat je even kunt gaan doen, alle films in je kast heb je al gezien. En dan wordt het toch wel ernstig. Want je vervelen in de kerstvakantie is een echte don’t. Gelukkig is er nu WikiHow!

WikiHow is een soort wikipedia-achtige website waar allemaal how-to-guides op staan. Anders gezegd. Is het je ooit gelukt om een onmogelijke driehoek te tekenen (zie plaatje)? Zoniet, dan geeft WikiHow de oplossing nu. En als het jou gelukt is om ook maar iets te doen kan je de how-to-guide ook zelf online zetten zodat anderen deze weer kunnen gebruiken. Geniaal toch?

Met websites als deze moet je de vakantie toch zeker wel door komen zonder je te vervelen. Want als je het niet leuk vind om een onmogelijke driehoek te tekenen kan je altijd nog je eigen land beginnen, leren hoe je een leugendetector om de tuin leidt, tegen een muur aan rennen en een Wall Flip maken.. Je kan het zo gek niet noemen of het staat erop. Veel plezier!

Vuurwerk? Nee, dank je

Nog 2,5 week en dan is het oud en nieuw. En zonder oud en nieuw, geen vuurwerk. Dit is helaas al jaren zo. En het ergste is nog dat er nu al vuurwerk wordt afgestoken. Vanaf begin december tot eind december wordt er steeds meer vuurwerk afgestoken met de climax op oudejaarsavond om 24.00. Voor veel mensen is vuurwerk een traditie wat erbij hoort. Voor andere mensen is vuurwerk een hel.

We staan er eigenlijk nooit zo bij stil, maar er zijn mensen die bang zijn voor vuurwerk. En dan hebben we het niet alleen over kleine kinderen. Zo ken ik militairen die in oorlogsgebieden hebben gezeten. Als er vuurwerk afgaat, horen zij de bommen vallen die zij toen hebben horen vallen. Met alle gevolgen van dien. Want bommen doden mensen. Deze militairen krijgen dus een soort herbeleving van een trauma dat ze willen vergeten. Ook mensen met angstklachten kunnen veel last hebben van het vuurwerk. Maar naast dat het mensen bang maakt, kost het de belastingbetaler (ons dus!) hartstikke veel geld. De kosten worden geraamd op zo’n 1 miljard (!!!) euro. Daarnaast is het slecht voor het milieu. Dit zijn redenen voor de Groningse stichting Staakt het Vuren om een verbod te willen voor vuurwerk tijdens oudejaarsnacht. Volgens de stichting is 50% van de Nederlanders het hiermee eens (45% is tegen).

Van mij mogen ze vuurwerk meteen verbieden. Ik schrik er van en word er letterlijk niet goed van. De maand december is dan voor mij ook altijd een verschrikkelijke maand. Het liefst slaap ik door de hele maand december heen. Een soort winterslaap, maar dan tegen het vuurwerk.

Weten wat Rotterdam doet om vuurwerkschade zoveel mogelijk te vermijden?

Whithout television no fun!

De televisie is niet meer weg te dromen in het huishouden. In 1951 vonden de eerste televisie-uitzendingen plaats vanuit Hilversum en in 1967 had ongeveer driekwart van de huishoudens een televisie in Nederland. Opvallend is hoe snel de kleurentelevisie het overnam van de zwart-wit televisie en in 1978 steeg het aantal bezitters van de kleurentelevisie boven de zwart-wit televisies bezitters uit. Dit kwam omdát de technologie in de jaren ’70 op vrij snel tempo ging groeien. Je kunt de cijfers nalezen in de tabel ‘Huishoudens met een tv-toestel’ van het CBS.

Een ander bijzonder verschijnsel is dat in 1996 bijna elke Nederlander een kleurentelevisie in zijn bezit had. Niemand hoefde meer een show te missen op de telelevisie. In plaats van bij vrienden televisie te moeten kijken konden mensen nu thuis televisie kijken.
Hier kan je de geschiedenis nalezen van de Nederlandse televisie onder andere ook philips.Ook interessant is de tijdlijn van de televisie.

Klik Hier om naar Dappere Dodo te kijken

Tussen de járen 2001 en 2002 is de breedbeeld televisie op de markt gekomen. Het aantal huishoudens dat een breedbeeld televisie thuis heeft staan is vanaf 2002 sterk gegroeid. In 2007 waren dat meer dan 40 procent van de huishoudens. De cijfers voor 2008 zijn voor zover ik weet nog niet bekend. Sinds vier dagen geleden mag ik mijzelf tot deze gelukkige groep van breedbeelders rekenen. Hier voorheen had ik een Panasonic televisie die het ontzettend lang heeft volgehouden. Maar zoals iedereen weet komt aan alle apparatuur toch eens een eindfase! Don’t forget to enjoy your television as much as possible for as long as it is with you!

Kranten en jongeren.

Hoofdredacteurs zitten met de handen in hun haar. Al jaren proberen ze de daling van hun abonnees te stoppen, zonder enig resultaat. Wat ze ook proberen, ze verliezen de aansluiting.Vooral de jongeren lijken niet meer geïnteresseerd in een abonnement op de krant. Ze halen het nieuws wel van het internet, of ze lezen een gratis krant in de trein of de bus. Werk aan de winkel voor de hoofdredacteuren dus.

De kranten proberen al wat dingen om de jongeren naar de krant te lokken. Zo kan je tegenwoordig een internetabonnement bij een krant afsluiten. Je kan dan het algemeen dagblad lezen op ad.nl i.p.v. de papieren versie in de bus. Maar deze nieuwe stap is tot op heden nog niet erg succesvol gebleken. Een wat succesvollere stap is het uitgeven van NRC next, dat is de NRC voor jongeren. Deze wordt ook door een aparte redactie van de NRC gemaakt. Het heeft als voordeel dat het een betrouwbare en dus goede naam heeft en vooral dat het zich richt op de jongeren(dat zijn voor hun mensen van rond de 25 jaar) Deze krant sluit veel meer aan bij de belevingswereld van hen en is daarom redelijk populair.

Iets dergelijks probeert de volkskrant nu ook met de V-krant. Ook dit wordt een krant voor de jongeren en het valt ook onder de redactie van de Volkskrant. Ze proberen de NRC-next eigenlijk dus te kopiëren. Of dit gaat lukken is nog maar de vraag, want misschien is de markt al wel verzadigd met één jongerenkrant. Het wordt in 2009 gelanceerd dus we moeten nog even geduld hebben, maar een volkskrant en een jongerenkrant samen lijkt op voorhand een mooie combinatie.

Web2.0, zó 2008?

‘Moet ik web2.0 toepassen in mijn onderwijs?’ Deze vraag stelde een leraar van de leerlijn communicatie aan ons studenten. Het is aan ons om er dit kwartiel achter te komen of dit van toegevoegde waarde is of niet. Maar mijn eerste vraag was eigenlijk.. wat is in hemelsnaam web2.0 nou precies?! Je hoort de term wel eens vallen of je ziet het in een blad staan, maar meer dan de naam kende ik eerlijk gezegd niet.

Gelukkig gold dat voor mijn hele groep, dus besloten we eerst maar voor onszelf uit te zoeken wat web2.0 precies inhield. Wat bleek.. ik vond het maar lastig om er uit wijs te worden. Want ik dacht aan geheel nieuwe toepassingen, die ikzelf vast nog niet op veel sites terug zag.
Maar niets blijkt minder waar, web2.0 ís eigenlijk overal al terug te zien. Want sites die met een web2.0 principe werken zijn onder andere weblogs, podcasts, youtube, hyves, Last.fm en wikipedia.

Eigenlijk verbaasd mij dit wel, want waarom hebben zoveel mensen niet eens een echt idee wat web2.0 precies inhoudt, terwijl we het dagelijks gebruiken? Wanneer is deze 2.0 fase ingegaan? Concreet is daar niks over te zeggen, het lijkt er ingeslopen te zijn. Sites werden steeds interactiever. Ik weet nu in ieder geval wat web2.0 inhoudt, dus mijn projectgroep en ik kunnen aan het eind van dit kwartiel precies vertellen of dit waarde toe voegt aan ons onderwijs of niet!

Overheid 2.0

Alles wordt interactief tegenwoordig. We zijn inmiddels van het Web 2.0 al in het Web 3.0 tijdperk aanbeland. Het gebruik van digitale media wordt steeds belangrijker. De overheid kan daarom niet achterblijven. Als ze mee willen met de maatschappelijke ontwikkelingen, moeten ze nu aanhaken. En dat doen ze. We hebben namelijk een heuse overheid 2.0. Nee, dat is geen tweede overheid naast de bestaande overheid. Het is eigenlijk hetzelfde als wat web 2.0 is, maar dan is het van toepassing op de overheid. Een soort verbeterde versie van de overheid op het internet. De bedoeling ervan is meer mensen bij de politiek te betrekken, door middel van interactie, met behulp van de nieuwste ontwikkelingen op internet. Een voorzichtige poging om de 'kloof' tussen de overheid en de burger te dichten.

4 december jongstleden was de werkconferentie van overheid 2.0. Het ging daar over hoe Web 2.0 in kan worden gezet binnen de overheid. Op die conferentie werden ook de eParticipatie Awards toegekend. Nu zult u denken; 'wat is dat nou weer'. Ik zal het u uitleggen. De eParticipatie Awards zijn awards voor goede initiatieven op het gebied van eParticipatie. Nu zal u zich weer afvragen; 'wat is dat nou weer'. Ik zal het u wederom uitleggen. Met eParticipatie wordt bedoeld dat er met behulp van digitale media beter kan worden gecommuniceerd door de overheid en de burgers. Voor de overheid is het dan makkelijker om met meerdere burgers te communiceren en over het beleid te praten. Het is eigenlijk wat overheid 2.0 ook inhoudt. Goede initiatieven op het gebied van eParticipatie werden beloond met een award.

De gelukkig winnaars van deze awards zijn RotterdamIdee en Buurtlink. Rotterdamidee is een site waar Rotterdammers hun ideeën over een betere socialere stad kwijt kunnen. Ze kunnen zelfs premies krijgen om die ideeën tot ontwikkeling te brengen. Zo kan je ontzettend interactief met de burger tot goede ideeën komen. De andere winnaar, Buurtlink.nl, is een site die draait om de buurt waarin je woont. Als je op de site komt, moet je eerst je postcode invullen. Dan kom je op een pagina waar berichten staan over jouw buurt. Je kunt zelf berichten toevoegen, dingen aanbieden, foto's plaatsen etc. Dus de buurt waarin je woont samen op één pagina. Het lijkt het einde te zijn van de buurt barbecue. Hoe dan ook. Door deze twee awards te geven, wil de overheid een signaal afgeven. Ze laten zien dat ze het gat tussen burger en overheid bezig zijn te dichten. Ze zijn op de goede weg. Nu is het nog wachten op het kabinet Balkenende 5(.0.)

Thuiszorg gaat technisch!

Naast school heeft iedere student wel een bijbaantje. Bij mij niks anders. Ik werk bij de thuiszorg Livio als thuishulp A. Klinkt heel spannend en belangrijk, maar het komt erop neer dat ik gewoon het huishouden doe. Ik ben 3 uur lang bij een klant, dan heb ik pauze en dan ga ik naar mijn volgende klant. Aan het einde van de maand leverde ik altijd mijn papieren in waar mijn uurverantwoording opstond, mijn reistijd etc. Vanaf januari wordt er voor de verpleegkundigen een nieuw systeem ingevoerd. Is het succesvol, dan wordt het hoogstwaarschijnlijk ook doorgevoerd naar de thuishulp A. Mijn bijbaantje wordt ineens een stuk technischer.

Livio gaat gebruik maken van tijdregistratie via de zogenaamde iO TouchPro. De iO TouchPro is een mobiele telefoon van Nokia met speciale software. Iedere werknemer krijgt ook een zogenaamde iO TouchKey, een sleutelhanger met je persoonlijke nummer die je dus door je telefoon kan laten ‘scannen’. Ook komt er bij elke klant een kaartje te hangen waar je je dus moet inklokken met je sleutelhanger. Zo wordt precies bijgehouden hoe laat je bij iemand naar binnen gaat, en hoe laat je weer naar buiten gaat. Op je telefoon wordt dan bijgehouden hoe lang je overal bent geweest en vooral wáár je bent.

De thuiszorg gaat technisch, maar is dat wel slim? In januari gaat het nieuwe systeem in, en ik ben in ieder geval heel erg benieuwd of het stand houdt. Verpleegkundigen worden zo opgenomen door het nieuwe systeem dat ze alleen nog naar de klok kijken, bang dat ze te lang bij een klant zijn. En met het kijken naar de klok vergeten ze te kijken naar waar het echt om gaat. Zorg voor de mensen!

Go with the flow

Spiritualiteit, zingeving, rust vinden. Allemaal dingen die op het dit moment hot zijn. We worden tegenwoordig zoveel overspoeld door verplichtingen, informatie, werk, gezin en noem maar op dat er een behoefte is aan rust. Een soort tegenbeweging. Of een beweging om met al die verplichtingen om te gaan. Hier speelt de markt gretig op in. Een van de nieuwste aanwinsten op dit gebied is het tijdschrift Flow. Het tijdschrift omschrijft zichzelf als een ‘’me-time magazine waarin het draait om jou.’’

Er zijn meerdere tijdschriften die linken aan Flow magazine. Denk maar aan de Happinez, die laatst zijn 5-jarig bestaan vierde. Een heel mooi tijdschrift waarin het draait om spiritualiteit, zingeving en vooral jou. Heel erg mooi allemaal maar uiteindelijk draait het allemaal maar om 1 ding: er moet geld aan verdiend worden. Een tijdschrift, hoe wereldverbeterend dan ook, zal niet lang blijven bestaan als er geen geld mee te verdienen valt. Dit geldt overigens ook voor andere manieren van spiritualiteit overbrengen, zoals door middel van workshops, cursussen, yoga en noem het maar op.

Spiritualiteit. Zingeving. Het zijn dus DE woorden om mensen aan je te trekken. Zelf doe ik dat ook. Ik word er door aangetrokken (zo koop ik trouw elke keer de Happinez en heb ik lange tijd aan yoga gedaan) maar ik speel er zelf ook op in. Mijn weblog houdt zich bezig met schrijven, en zo wil ik spiritualiteit aanbieden. Ik hoop dat ik net zoals de Happinez succesvol zal worden hierin. Dat mijn eigen bedrijfje aan zal kunnen bieden waar mensen behoefte aan hebben. Want laten we eerlijk zijn: spiritualiteit en zingeving is allemaal wel zo mooi, maar het blijft natuurlijk big business, big money.

Op welke beroemdheid lijk jij?

Bijna iedereen surft op het internet. Het kan ook een leuke vrijetijdsbesteding zijn voor als je even niks te doen hebt. In een onderzoek uit 2001 van het CBS kwam ik tegen dat 'zomaar wat surfen' (pagina 13 tabel 5.15) een vrijetijdsbesteding is van 50 procent voor mensen in de leeftijdsgroep van 18-24 jaar. Dit zomaar wat surfen bracht mij op een site waar je jezelf kan vergelijken met beroemdheden. Mijn zus heeft zich op deze site vergeleken met beroemdheden en bij haar kwam eruit dat ze voor 68 procent leek op Matsumonto Jun. Ik ging uitvogelen hoe dit precies in zijn werk gaat. Het principe is dat je een foto van jezelf upload en dan scant de site je gezicht en kijkt met wélke beroemdheden jij overeenkomt. Je moet nádat je je foto hebt geüpload jezelf wel even gratis aanmelden op de site. Hiernaast staat mijn resultaat.

In principe is het zo gebeurd. De site doet er maar een paar minuten over en je vergelijking is klaar! Je kan dit gebruiken voor bijvoorbeeld op een persoonlijke pagina van jezelf of je kunt de foto met je vergelijking op hyves plaatsen of misschien voor jezelf houden en in je dagboek zetten. De site is voor iederéén toegankelijk. Een geinige tip voor jou en je vrienden of familie. Kun je gezellig nog een avond lachen!

Andere sites of blogs op het gebied van vergelijking die ik heb gevonden;

http://murke.blogspot.com/2006/01/vergelijk-jezelf-met-een-dier.html
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=2&t=907238
http://www.goedzo.com/index.php/2005/07/22/op_welke_beroemdheid_lijk_jij

Fifa doe er wat aan

In het voetbal gaan grote geldbedragen om, het is een sport van miljarden. Coca-Cola betaalde meer dan 300 miljoen dollar om officieel sponsor te zijn van euro 2008. Er wordt ook voor miljoenen betaald om op het shirt van een bepaalde club te komen. Kortom in het voetbal gaat heel veel geld om. Omdat er zoveel geld in om gaat is het resultaat van een club ook heel belangrijk, een goal die onterecht afgekeurd wordt is dus van levensbelang. Desondanks houdt de FIFA de poot stijf en gaat niet mee met de tijd, ze willen de nieuwste technieken niet in het voetbal integreren.

Niet alleen zijn de commerciële belangen groot bij het voetbal, ook het belang voor de clubs en spelers is groot. Die spelers en trainers willen zelf niets liever dan nieuwe technieken in het voetbal integreren. Het gaat hier dan om een doellijncamera(zodat je goed kan zien of de bal echt over de lijn is) en videobeelden voor de scheidsrechter (zodat hij in een warrige situatie het kan terugkijken, en dit voorkomt)

Genoeg reden voor de wereld voetbalbond(FIFA) om deze technieken te accepteren zou je denken, maar daar zit nu juist het probleem. De FIFA weigert tot nu toe elke nieuwe vorm van techniek, ze hebben daar een paar redenen voor. De eerste is dat alle clubs dan verplicht zijn om die technieken te gebruiken, en dat is voor Kenia veel lastiger dan voor Nederland, omdat in Kenia ze geen geld hebben voor die spullen. Maar de grootste reden is dat de FIFA gewoon bang is voor verandering, en dat de verandering een negatief aspect krijgt. Er gaat zoveel geld in om dat ze geen fouten met de invoering mogen maken. Toch moeten volgens mij deze redenen geen beletsel zijn om het uiteindelijk in te voeren, ik zou tegen de FIFA willen zeggen dat ze het beste een jaarlang de nieuwe technieken kunnen uitproberen in bijvoorbeeld Nederland. Je zult zien hoeveel problemen dat scheelt.

Give it up for..

Vanmiddag zo rond 17.00 uur was het weer zover. Zenuwachtig zat ik voor de computer op de F5 knop (page refresh) te drukken, want ik moest absoluut de nieuwste gegevens op de site zien. Want, beste mensen, om 17.00 uur gingen er pre-sale kaarten in de verkoop voor Coldplay, volgend jaar live in het Goffertpark te Nijmegen. Maar ook deze keer stelde het bestelsysteem mij teleur.

Om een kans te hebben op het bestellen van pre-sale kaarten, was het nodig om je aan te melden op livenation.nl, zodat je als 'vaste' klant gebruik kon maken van de geweldige pre-sale. Eigenlijk was ik niet zo'n trouwe klant, maar toen ik hoorde dat de verkoop via LiveNation ging werd ik dat natuurlijk wel. Dus ik heb een aantal dagen vantevoren mijn gegevens ingevuld, zodat ik op 3 december om 17.00 uur helemaal klaar zou zijn om kaarten te bestellen. Ik was dan ook vrij vlot op het bestelscherm en klikte maar al te graag de hoeveelheid kaarten aan. Geen problemen leken zich voor te doen, maar op het volgende scherm voltrok zich een regelrechte ramp. Want, de directe kaartverkoop verliep via een andere site, namelijk eventim.nl. En laat het nou net zo zijn, dat ik daar geen account beheerde! Wat zorgde voor erg lang wachten op mijn aanmeldingsbevestiging en dubbele gegevens invullen. Ook hierna was het wachten op de bevestigingsmail, want ik was heus niet de enige die graag kaarten wilde bestellen.

Maar aan al deze ellende kwam gelukkig een eind, want na nog wat meer gewacht en
nog veel meer drukken op de inmiddels bijna versleten F5 knop, kwam ik toch uit op de pagina waar ik mijn iDEAL gegevens mocht invullen om mijn kaarten te kopen.
Heerlijk, die concertstress!

Maak je eigen tijdschrift... gratis!

Zoals elke maand loop ik naar de kiosk om mijn favoriete tijdschrift te halen. Op de weg ernaartoe begin ik al enthousiast te worden. Wat zou er deze keer allemaal instaan? Hoe zijn de onderwerpen uitgewerkt? Ik begin iets harder te lopen en als ik er ben loop ik naar de vaste hoek waar hij altijd stond. 2e rij van boven, 4e van links. En dan zie ik het. Hij staat er niet meer. Ik sta nog 5 minuten te kijken naar de lege plek. Hij staat er echt niet meer. Het zal je ook maar gebeuren.

Het uitgeven van een tijdschrift is een kostbare zaak. En omdat het zo’n kostbare zaak is gebeurt het nog wel eens dat een tijdschrift niet meer wordt uitgegeven. Teveel kosten, te weinig lezers. En voor de lezers is dat natuurlijk een ramp, want voor hen is zojuist het leukste tijdschrift ooit uit de rekken gehaald. Maar geen ramp! Want tegenwoordig kun je zelfs je eigen tijdschrift uitgeven! Op www.magcloud.com kan je een pdf-bestand van je magazine uploaden om te laten uitgeven. Magcloud.com doet de rest; het printen, de mailing en het verspreiden van het blad.

Met magcloud.com wordt er ineens een hele markt open gelegd, en het zal voor heel wat concurrentie zorgen in bladenland. Maar het is vooral leuk. Je kan je eigen tijdschrift uitgeven, maar je kan ook precies hét tijdschrift kopen dat jou aanspreekt. Keuze genoeg wat dat betreft. Eens zien hoe de bestaande markt hierop zal reageren!

Klik, twee biertjes en een bitterbal.

De Rabobank. De bank met het zelf aangepraatte, gezellige, maar stugge boerenbank imago. In de reclames van Rabobank bewijzen ze dan aan het eind altijd weer het tegenovergestelde. Maar ze hebben wel een beetje gelijk. Ze zijn helemaal niet stug. Hadden ze al de Rabofoon, waarmee je op je mobiel kunt bankieren, en het evenzo revolutionaire Rabo SMS Betalen. Nu zijn ze helemaal van hun imago afgestapt. We kunnen nu zelfs mobiel betalen in de horeca! Dit bijzondere concept heet MyOrder. Niet dat Rabobank dit zelf bedacht heeft, maar ze lanceren het wel als eerste.

Het is dus de bedoeling dat je met MyOrder eten en drinken kunt bestellen via je mobiel. In het kassasysteem komt dan de rekening te staan. En dan betaal je met het eerder genoemde Rabo SMS Betalen. Alsof we al niet lui genoeg zijn, zal menig gezondheidswetenschapper zeggen. Hoe lui het ook is, handig is het wel. Zoiets als dit zag je vroeger in science fiction films. Het maakt met deze applicatie niet uit van welke bank je klant bent. Dus dit is niet alleen voor de boeren Rabobank klant. Het kan helaas op dit moment nog maar met een beperkt aantal mobieltjes.

Voor de nieuwsgierigen onder ons. Als je MyOrder wil gebruiken, moet je eerst naar Myorder.nl gaan. Daar kun je het programma MyOrder downloaden. Als je de geschikte mobiel hebt, kun je het dan op je mobiel zetten. Als je eenmaal MyOrder hebt opstart, moet je het juiste restaurant ingeven. Dan komt er een menukaart en kies je een product, bijvoorbeeld een lekkere versnapering. Dan geef je het tafelnummer door en kan je afrekenen. De ober krijgt dan de bestelling binnen. Vervolgens is het even wachten, en dan komt daar de ober met de versnapering aanzetten. Ideaal. Hiermee is contant geld voorgoed verleden tijd. Je kan de bestelling uren van te voren al opgeven. Ik ben alvast lyrisch. Nu nog hopen dat het systeem niet te kraken is voor fraudeurs. Maar dat zal wel niet, want met de boeren bij de Rabobank loop je immers nooit risico's. Toch, Fatima?

Wie o wie?

Vorige week zat ik te wachten in de wachtkamer van een arts. Ik zat verveeld te bladeren in een of ander vrouwenblad totdat ik op een interessant artikel kwam. Het ging erover dat mensen tegenwoordig niet doorhebben hoeveel ze over zichzelf op internet zetten en wat voor consequenties dat kan hebben. Het blijkt dat op hyves sommige mensen letterlijk alles open bespreken. Of ‘’lekker’’ roddelen over de baas. Dat deed me denken aan een uitspraak van een docent van mij. Hij heeft ooit gezegd dat werkgevers steeds vaker op internet gaan lopen zoeken op namen van hun werknemers maar ook op die van sollicitanten. Hyves is hierbij een populair medium.

Ik raakte hierover gisteren in gesprek met een vriendin van mij. Zelf heb ik een hyves pagina maar ik let goed op op wat ik erop zet. De betreffende vriendin gaf me het adres van een website, waarop je personen kunt zoeken. Deze website, genaamd wieowie werkt heel simpel. Je vult je/een voornaam en achternaam in en de zoekmachine zoekt op allerlei websites naar jouw/de naam. Dit heb ik dus gedaan en gelukkig bleken mijn angsten niet uit te komen. Er staat aardig wat op internet over mij maar gelukkig niet iets waar ik me voor schaam of wat ik verborgen wil houden. En ook op mijn hyves pagina staan alleen maar dingen die iedereen mag weten.

Wel vreemd eigenlijk. Terwijl iedereen loopt te klagen dat de overheid steeds meer onze privacy wegneemt en alles van ons wil weten, gooien mensen alles op straat. Dit maakt het voor de overheid alleen maar makkelijker om alles over de burger te weten te komen. Laten we het gewoon lekker bij de volgende zin, die ik uit een film heb, houden: ‘’Everybody has secrets.’’

Carnaval is Hip!

Carnaval raakt meer en meer bekend onder het Nederlandse volk. Op het CBS staat een tabel met cijfers hoe vaak Nederlanders deelnemen aan een dansavond dit heeft veel raakvlakken met het Carnaval. Dit aantal mensen is de laatste jaren gegroeid. Een kleine toename zie je ook in de tabel van totale deelname aan recreatie activiteiten op het CBS.

Het jaarlijks terugkerende Carnavalsspel speelt zich af in een opeenvolging van vaststaande rituelen en wordt georganiseerd door de talrijke Carnavalsverenigingen in Nederland. Carnaval is een bijzonder Katholiek volksfeest en wordt tegenwoordig ook door niet Katholieken gevierd. Op Carnaval wordt er uitbundig gedanst, gedronken en vinden er ook rituelen en optochten plaats. Sommige Carnaval gasten nemen het niet altijd even nauw met de regels volgens Burgemeester Gerd Leers (CDA). Volgens de Burgemeester lag de stad Maastricht er na Carnaval bij als een mooie vrouw over wie een strontkar is heen gereden.
Dit neemt niet weg dat mensen Carnaval gewoon een leuk feest vinden. Onder de bezoekers waren er toch 25.000 belangstellenden aanwezig in Maastricht.

Carnaval staat voor je vermommen, een eigen hiërarchie en overweldig eten en drinken.Carnaval komt al uit de Middeleeuwen waarin het geen Carnaval, maar Vastenavondviering werd genoemd. De term Carnaval is op komen zetten in de zeventiende eeuw. In de Middeleeuwen vierde men carnaval als: een feest waarin men nog één keer luidruchtig kon feestvieren met veel spijs en drank om vervolgens vanaf Aswoensdag de rooms-katholieke vastentijd in te gaan als voorbereiding op Pasen.(citaat van website)
Carnaval is eigenlijk een ritueel dat van ver voor Christus teruggaat.

Ondanks de boeiende geschiedenis van Carnaval is het gewoon leuk om gezellig verkleed te gaan feesten. Wie wil er nou niet een avond gezellig uit in een andere verschijningsvorm. Het zou een goed idee zijn als er binnen Saxion een keer een gemaskerd feest werd georganiseerd. Ik wed dat er dan best veel mensen zouden komen opdagen.

Iedereen kan de landmacht aan!

De landmacht heeft net als andere onderdelen van het leger al jaren een chronisch tekort aan personeel. Ondanks vele wervingen en actiecampagnes lukt het hun maar niet om dat tekort op te vullen, en dat ondanks de vele werklozen. Maar die tijden zijn als het aan de landmacht ligt definitief voorbij, want ze hebben iets nieuws bedacht.

Ze zijn namelijk een agressieve campagne begonnen op internet. Op verschillende populaire jongerensites zijn er nu banners te zien die leiden naar http://www.geeftacht.nl/leiderschapstest Als je eenmaal op die site bent gelokt, moet je een opdracht uitvoeren. Die opdracht luidt dat je een vriend of vriendin binnen 24 uur achter een computer moet krijgen, die vriend moet dan een mail beantwoorden en dan zijn zowel de verstuurder als de beantwoorden geslaagd voor de test en kunnen ze dus de landmacht aan. Het is zo simpel en onweerstaanbaar dat al tienduizenden jongeren deze site hebben bezocht.

Op deze manier van werving is felle kritiek geuit. Mensen vinden dit misleiding want deze jongeren voelen zich vereerd om goedgekeurd te worden voor het leger, het leger heeft voor die jongeren namelijk een enorme aantrekkingskracht. Ook is er kritiek omdat de landmacht de mensen ongevraagd blijft bestoken met wervingsmailtjes. Inmiddels hebben ook politici zich er mee bemoeid, zij vinden dat de landmacht per direct moet stoppen met deze campagne. Dus voorlopig lijkt het erop dat het tekort aan personeel nog niet is opgelost!

Cool, iris

Afbeeldingen en filmpjes bekijken via internet is tegenwoordig heel normaal. Voor de mensen met een lichte verslaving voor het kijken naar filmpjes via you tube, of voor de mensen die graag foto's bekijken via google, is er een goed en gratis programma op de markt wat de naam 'CoolIris' draagt.

Ondanks dat ik pas sinds kort van het bestaan van dit programma afweet, bestaat het eigenlijk al een hele tijd. Voorheen was de naam PicLens, uitgegeven door CoolIris, Inc. Maar sinds kort heet het programma zelf ook Cooliris. Het programma maakt het mogelijk om de foto's en video's op een 'wall' af te beelden, zodat je naar links en rechts kunt scrollen om bij de foto of video te komen waar jij naar op zoek bent. Ook is de interface aan te passen aan je eigen wensen en kun je RSS-feeds instellen.

Eigenlijk lijkt het hele programma een beetje op de interface van een touchscreen mobiele telefoon, zoals ee Iphone. Strak, en je hebt het gevoel echt te kunnen sliden langs de foto's en video's. Ik heb het CoolIris nu een paar keer uitgeprobeerd en ik ben vast nog niet achter alle snufjes, maar het programma is zeker het downloaden waard, ook al is het maar om een idee te krijgen. Voor downloaden, klik hier.. en het is nog gratis ook!

De 'slimme' radio

De radio. Prachtige uitvinding. In 1919 was er in Nederland voor het eerst een radioprogramma te horen. Destijds uniek, nu is het een doodnormale zaak als de radio wordt aangezet. Hoe prachtig de radio ook is, ik vind dat er altijd één mankement aan zit. De muziek, waar het om draait bij de radio. Er staat bijvoorbeeld net een nummer op die niet leuk is. En het nummer erna ook niet. Dus overschakelen naar een andere radiozender. Bij die andere radiozender is er net wel een leuk nummer op, maar die daarna is een kwelling voor de oren. Dus maar weer wat anders. En zo gaat het maar door. Dit probleem, waar misschien alleen de echte muziekliefhebbers last van hebben, is te verhelpen. Helaas niet voor de mensen die in de auto zitten, maar wel voor diegene die achter de computer zitten. De oplossing? De smart radio's.

Smart radio, ook bekend onder de naam online jukebox, betekent zoiets als slimme en interactieve radio. Een slimme radio is het zeker. Het idee erachter is erg eenvoudig. Je kiest een muziekgenre of artiest waar je graag naar luistert, en dan stelt de smart radio een lijst van nummers op die binnen dat genre vallen. Die krijg je dan één voor één voor je kiezen, net als op de échte radio, maar dan alleen nummers die jij (waarschijnlijk) mooi vindt. Als je een nummer niet leuk vindt, kan je op een knop drukken, zodat je dat nummer nooit meer te horen krijgt. Je gaat dan gelijk door naar het volgende nummer. Hoe vaker dat proces gedaan wordt, hoe specifieker het systeem zich op jouw muzieksmaak aanpast. Zo leer je ook nieuwe artiesten binnen jouw genre kennen. Nu kan het dus niet zo zijn dat je na een prachtig nummer van Elbow ineens 'de Toppers' door je boxen hoort schreeuwen. En als dat toch gebeurt druk je gewoon op de 'ik houd er niet van' knop.

Er zijn verschillende internetsites die een smart radio hebben. De beste zijn, vind ik, Last.fm en Deezer. Anderen zijn o.a. Jango, Meemix en Musicovery. Het zit bij elke site net weer iets anders in elkaar, de overeenkomst is dat het systeem zich op jouw smaak aanpast. Maar de verschillen tussen de sites maken wel degelijk wat uit. Last.fm heeft bijvoorbeeld de grootste database, en de grootste muziek community. Maar wat Last.fm en anderen niet hebben en Deezer wel, is dat je niet alleen radio kunt luisteren, maar ook volledige albums. En zelfs nog gratis ook. Ideaal in deze tijden van de kredietcrisis. Verder is Deezer zeer makkelijk te gebruiken, en is als enige in het Nederlands. Mijn advies is dus, als je begint met de smart radio, gebruik Last.fm of Deezer. Mijn persoonlijke favoriet is Deezer. Maar wie ben ik uiteindelijk om dat te adviseren. Helaas is er voor de autorijder nog geen oplossing. En ouderwets naar de radio luisteren blijft ook leuk natuurlijk.

'Een blog schrijven over twitter@thuis'

In de Spits van 24 november kom ik een paginagroot artikel tegen dat gaat over Twitter. Twitter? Wat is dat nou? In de eerste regel lees ik dat het ook wel microbloggen wordt genoemd, wat mijn interesse alleen maar verhoogt. Hoe kan het dat ik hier nog niet van heb gehoord? Ik lees verder en kom nou stukken tegen die gaan over Maxime Verhagen die Twitter probeert te gebruiken om de kloof tussen de regering en de burger te verkleinen door persoonlijke berichten achter te laten op Twitter. Nu wordt het toch wel tijd dat ik eens een kijkje neem op twitter.com.

Twitter bestaat al sinds oktober 2006 en is overgewaaid van de VS naar Europa. Twitter heeft bloggen en instant messaging gecombineerd en wordt daarom ook wel microbloggen genoemd. Op Twitter kan je een heel kort berichtje achterlaten van 140 tekens (dus je kan het ook via sms doen) op de vraag ‘What are you doing?’ Dit bericht komt vervolgens op je persoonlijke pagina te staan en mensen die interesse hebben kunnen je dan volgen. Wel zo leuk om dus regelmatig je ‘tweets’ aan te passen zodat je up-to-date blijft.

Maxime Verhagen heeft heel handig gebruik gemaakt van Twitter. Door in 140 tekens uit te leggen waar hij in de Kamer mee bezig is, én door daar ook een persoonlijk tintje aan te geven heeft hij al 850 volgers. Mijn interesse is hiermee goed getrokken. Als zelfs de politiek op Twitter zit kan ik niet achterblijven!

Laptop aan de hart-longmachine

Het valt mij tegenwoordig op hoeveel mensen en computers/techniek tegenwoordig samengaan. Of beter gezegd: in elkaar opgaan. Kijk alleen maar naar het woordgebruik. Als er iets mis is met mijn computer, bijvoorbeeld het heeft een virus (zie je het taalgebruik?!) dan maak ik hem beter. Ik gooi er een antivirus tegen aan. Hetzelfde wordt eigenlijk gedaan met mensen die ziek zijn, bijvoorbeeld een virus hebben. Zij krijgen medicijnen.

De twee mooiste uitspraken hiervan vind ik deze twee, die ik zelf regelmatig gebruik. Als de accu van mijn laptop/mobiele telefoon/mp3 player et cetera leeg is, leg ik het apparaat aan de ‘’hart-longmachine’’. En als ik weer een epilepsie aanval heb, dan zeg ik dat mijn systeem even crasht. Wat in principe ook gebeurt: ‘’Programma Aurelia (reageert niet).’’ Veel mensen weten niet wat epilepsie precies inhoudt, maar met deze vergelijking snappen ze het prima! Maar net zoals met ziektes bij mensen, kunnen er obsessies ontstaan. Bij mensen heet dit hypochondrie, volgens het weblog van Personal Computer Magazine heet de internet variant ‘’internetus hypochondria.’’ Hierbij zijn mensen overdreven bang dat hun computer een virus krijgt.

Ik vind het typisch van onze steeds meer gedigitaliseerde maatschappij dat ziektes die we toeschrijven aan mensen ook min of meer geven aan techniek en andersom. Ik vind dit dan ook helemaal niet erg. Maar laten we niet overdrijven. Een nieuwe psychische ziekte zoals internetus hypochondria hoeven we er echt niet bij te hebben!

Legende van de Kerstman

Nog eventjes en dan is het weer zover. Dan mogen we bij familie of vrienden weer gezellig kerst vieren. Met mooie kado’s rond de boom en heerlijk dineren. Maar waar komt deze gulle gever ‘de Kerstman’ eigenlijk vandaan? In 2007 dacht een kwart van ondervraagde mensen dat ze geen flauw benul hadden
waar deze Kerstman vandaan gekomen was.

Ik ben is gaan speuren en daaruit blijkt dat de Kerstman is ontstaan uit Sinterklaas. De Nederlandse kolonisten hebben het verhaal van Sinterklaas meegebracht naar Amerika en in de eerste helft van de 19e eeuw werd de naam van Sinterklaas geleidelijk veranderd in Santa Claus door Amerika.De activiteiten van de Kerstman zijn toen langzamerhand verplaats van oudejaarsavond naar kerst avond en zo is dus de Kerstman ontstaan.

De Kerstman is veel commerciëler geworden door Coca cola die hem in 1930 afbeeldde in hun reclame met een grote witte baard, dikke rode jas, zwarte laarzen en een gezellige lach.Eigenlijk zoals de Kerstman nu door iederéén gezien en herkend wordt.

Interessant om te weten dat deze goedbebaarde vriend eigenlijk een afstammeling is van onze eigen Goedheilige Sint Nicholaas. Een helft van een ondervraagde groep mensen had geantwoord dat de Kerstman is gebaseerd op Sinterklaas en deze mensen hadden dus gelijk.

Eigenlijk is de kerstman gewoon een soort broer van Sinterklaas, maar of Sinterklaas hem als een broer ziet vraag ik mij af. Het zijn natuurlijk gewoon concurrenten van elkaar. Op deze manier behandelen ze elkaar ook meestal in commercials die je ziet op televisie. Hoe dan ook ik vind zowel Kerst als Sinterklaas altijd wel gezellig. Het is een tijd om fijn met familie bij elkaar te komen en te feesten. Alvast prettige feestdagen gewenst iederéén en HO Ho Ho op naar het komende nieuwe jaar!

Voetbalfora

Elk respecterende fanclub van een voetbalclub heeft het, een site waarin door supporters allemaal nieuwsberichten van de club en allerlei geruchten wordt geplaatst. Het is voor de supporters van een bepaalde club de plek om alle nieuws over hun club te weten te komen. Ook worden er op deze sites allemaal extra’s geboden zoals: spelersbeoordelingen, fotoreportages e.d. Voorbeelden van zulke sites zijn ajaxshowtime.com, ajaxinside.nl en fr12.nl. Overigens moet je supportersites en de officiële clubsite niet met elkaar verwarren.

Sinds kort is er naast een site ook een forum. Op dit forum kan je met allerlei anderen supporters discussiëren over van alles en nog wat. Je kan het met anderen fans hebben over spelers die ze moeten kopen, of over de wedstrijd die net is gespeeld. Ook kan je de wedstrijd meestal live volgen via deze site. Op de fora gelden diversen omgangregels: Je mag geen grof of beledigend taalgebruik gebruiken en je moet letten op je interpunctie. Ondanks dat er meestal streng wordt opgetreden worden deze regels vaak overtreden. Dit komt vooral door frustratie van een verloren wedstrijd of door woede over een cruciale foute beslissing in de wedstrijd, de sanctie is meestal een (tijdelijke) ip-ban.

Je zal verwachten dat de supporterssites worden gesteund door de club, dus dat ajaxshowtime wordt gesteund door Ajax. Dit is echter niet het geval, de voetbalclub houdt zich zeer afzijdig van de supporterssites,. De reden hiervan is dat Ajax niet wil worden geïdentificeerd met de berichten en teksten op de sites omdat deze soms beledigend zijn en omdat de geruchten vaak niet te vertrouwen zijn. Desondanks zijn de fansites en fora en groot succes, er zijn duizenden bezoekers per dag, er wordt leuk gediscussieerd en over het algemeen hangt er een goede sfeer.

"Gimme gimme good water!"

Nederland, het kikkerlandje. Het landje dat bij stijging van de waterspiegel zomaar weggevaagd kan worden door al dat water. Want alleen deze eeuw kan de zeespiegel 40 tot 60 centimeter gaan stijgen. Om dit tegen te gaan worden de dijken opgehoogd, maar dit is niet het enige wat overstromingen tegengaat. Ook moeten de uiterwaarden worden verbreed en het regenwater moet ergens naartoe kunnen, want met alleen het riool redden we het allang niet meer. De beslissingen over al deze kwesties worden gelukkig niet door één iemand genomen. Het Rijk, provincies, gemeenten én waterschappen beslissen hierover. Alles hierover is terug te lezen op één handige site, namelijk, Nederland leeft met Water.nl

En gelukkig, ook de normale burger heeft (een beetje) inspraak. Want vorige week heeft elke Nederlander van 18 jaar of ouder een brief in de bus gekregen met uitleg over de 'waterschapsverkiezingen 2008' met daarbij een stembiljet, omdat het de bedoeling is dat wij gaan kiezen wie het waterschapsbestuur gaat worden voor de komende vier jaar.
Zelfs voor deze verkiezingen is er een kies kompas ontworpen, zodat iedereen een zo goed mogelijke keus kan maken. Erg vooruitstrevend natuurlijk, er is erg veel vinden over de waterschappen. Maar hierdoor ontstaat ook mijn punt, want waarom is bijna alles online mogelijk als het om de waterschappen gaat, behalve het stemmen zelf?
Want in de toegestuurde enveloppe vind je ook een stembiljet met een retourenveloppe, zodat je je stem uit kunt brengen.

Als het aan mij ligt, ligt de keus van het stemmen bij jezelf. Want wie uit 'mijn generatie' verstuurt er tegenwoordig nog brieven? Volgens mij niemand. Het lijkt mij functioneler om de stemfunctie ook via internet aan te bieden. De mensen zonder internet en/of de mensen die toch liever gebruik maken van hun stembrief kunnen dat blijven doen, terwijl de rest snel via internet kan stemmen. Ook lijkt mij dit meer betrouwbaar, omdat er nog altijd post zoek raakt. Op naar het stemmen via internet!

Dokter Google

Stel, één kant van je lichaam zit vol met jeukende plekken, maar het zijn geen waterpokken. Je krabt dat je een ons weegt, maar veel helpen doet het niet. En het is geen alledaags verschijnsel, dus je moet er wel iets meedoen. Maar je vindt het eigenlijk wat overdreven om naar de huisarts te gaan. Dus dan ga je maar eens op het internet kijken wat je mankeert. Je tikt al jeukend het verschijnsel in op Google, en zie daar, allerlei internetsites die een diagnose klaar hebben liggen. Van verlamming tot herpes, en van kanker tot allergie. Door de bomen zie je het bos niet meer, en ga je toch maar naar de dokter. Je blijkt gordelroos te hebben. Een zusje van de waterpokken.

Bovenstaand verhaal staat niet op zichzelf. Uit een onderzoek van TNS NIPO blijkt dat zeven op de tien Nederlanders eerst op internet probeert uit te zoeken wat ze hebben, voordat ze de huisarts raadplegen. Veel genoemde redenen zijn dat 'dokter Google' 24 uur per dag te raadplegen is, en de huisarts niet, die laat je in de spreekwoordelijke kou staan. Een tweede reden is dat het het niet veel tijd kost. Je kunt het zo opzoeken, en zelf de diagnose stellen. Maar de meeste huisartsen vinden de informatie van internet niet betrouwbaar. Het kan volgens schadelijk zijn voor je gezondheid. Degenen die 'dokter Google' raadplegen, vinden het juist handig, en hebben er veel baat bij.

De huisartsen vinden een zelfdiagnose dus gevaarlijk, en de Google patiënten vinden het juist goed. Voor allebei is wel wat te zeggen. Wat betreft de huisartsen is de onrust te begrijpen. 70% van de Nederlanders kijken op het internet wat ze hebben, en daar kan net 5% bij zitten die een verkeerde diagnose trekt. En dat kan misschien wel levensbedreigend zijn. Bijvoorbeeld als je denkt dat je longontsteking hebt, maar het blijkt longkanker te zijn. Bovendien is internet in veel gevallen niet 100% betrouwbaar. En een huisarts hoort dat wel te zijn. En als een internet diagnose niet betrouwbaar blijkt te zijn, ben je, om maar weer een spreekwoord te gebruiken, in de aap gelogeerd. Aan de andere kant is de houding van de Google patiënt ook te begrijpen. Je hoeft niet steeds met het schaamrood op de kaken naar de huisarts te gaan als je iets mankeert. En zolang je niets levensbedreigends hebt, is het prima via internet op te lossen. Want er zijn ook betrouwbare, door huisartsen erkende sites, waar je op kunt kijken. Maar toch, als je iets hebt waar je echt last van hebt, ga gewoon lekker naar die betrouwbare huisarts toe, en laat de huisarts je onderzoeken. Iets mooiers is er toch eigenlijk niet.

Het EPD, hemel of hel?

Je bent op vakantie in, laten we zeggen, Limburg. Je bent een eind aan het fietsen, je hebt er lekker de vaart in maar ineens liggen er losse steentjes op de weg. Precies in de bocht. Je valt van je fiets en moet worden opgehaald door een ambulance. Dan is het natuurlijk wel heel handig als je niet hoeft uit te leggen dat je allergisch bent voor antibiotica. Of dat je last hebt van astma, om maar even iets te noemen. Het ministerie van Volksgezondheid wil dit mogelijk maken met behulp van het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD).

Het ministerie van Volksgezondheid heeft lang aan dit project gewerkt en denkt dat ze er nu klaar voor zijn om het landelijk in te stellen. Zo zouden er veel medische missers worden voorkomen omdat elke arts meteen over alle informatie beschikken. Je wordt geregistreerd als je in zo’n dossier rond komt neuzen, en als jij er iets in zet ben jij ook de enige die het er weer uit kan halen. De patiënt zelf kan zijn dossier oproepen om te kijken wat er in staat, maar ook kijken welke artsen er wat in hebben gezet. In eerste instantie toch een heel goed idee! (link)

Maar dan komt het moment dat je er nog eens over nadenkt. Alle informatie wordt elektronisch opgeslagen. Elektronisch! Er hoeft dus maar 1 geniaal kind van 13 te zijn dat verstand heeft van computers en het systeem is gehackt. Of erger, gehackt zonder dat iemand het door heeft en er wordt informatie in je dossier verandert! Als het om zoiets gevoeligs als je gezondheid gaat wil je dat hier voorzichtig en veilig mee wordt omgegaan. Ik denk niet dat de wereld al klaar is voor een elektronisch, landelijk netwerk waarin al je gegevens staan. Zo zou de 13-jarige hacker er wel eens in kunnen zetten dat je voeten zijn geamputeerd. Niet bepaald vermakelijk.

Robots worden steeds menselijker

Tegenwoordig zijn er robots die precies op mensen lijken en oogbewegingen als mensen kunnen maken.
Robots kunnen praten reageren op mensen en ze zien er steeds meer menselijker uit. Gelukkig hebben robots nog geen eigen gevoel of emotie van binnen uit. Ze kunnen wel emotie uiten.
Robots kunnen nog geen orginele emotionele denkpatronen van binnen hebben en voelen zoals wij dit kunnen. Zover zijn robots nog niet ontwikkeld.
De vraag hierbij is echter hoe lang het duurt voordat robots dit wel kunnen?
Volgens Dokter Stephen Juan (anthropologist bij de University van Sydney) zullen robots nooit
als mensen kunnen worden, omdat robots niet in staat zijn om zich zelf biologisch voort te planten.

De robot ontwikkeling is volgens Dokter Stephen Juan gebaseerd op drie focus punten:

1. control of manipulators (what it can do)
2. biped locomotion (how it can walk)
3. interaction with humans.

Dit betekent dat robots wel ingezet kunnen worden voor bepaalde werkzaamheden. Zoiets als kaartverkoper, gids en gastspreker en nog vele andere functies.

Volgens Dokter Stephen Juan vinden mensen robots acceptabel ,maar tot op een zeker punt. Als robots te natuurgetrouw worden dan vinden mensen de robots eng. Dit komt omdat robots nog niet zoals wij mensen kunnen reageren.

Ik denk dat als robots steeds meer taken van mensen gaan overnemen en ons werkzaamheden dat mensen zich dan vervangen zullen voelen door robots.

Denk je is in dat bijvoorbeeld op Hogeschool Saxion de leraar of bibliotheek medewerker en restaurant juffrouw een robot is. Hoe gaan we hier dan mee om? Kan je dan nog gezellig een praatje of een grap maken. In hoeverre ben je dan nog betrokken met de mensen om je heen? Ik vind het een vreemd idee. Is het echt nodig dat robots ons gaan vervangen of zullen we in harmonie met robots kunnen leven? Worden er dan ook robot kinderen gefabriceerd? Alvast een techno groet.

( dit moest blog van vrijdag 14 nov zijn)

20 jaar internet: 20 jaar revolutie

Op 17 november 1988 om 14.28 precies werd Nederland verbonden met het internet. De eerste keer dat ik internet gebruikte was ik elf of twaalf jaar oud, dus zo’n 8 a 9 jaar geleden. Nu kan ik niet meer zonder. En ik gebruik internet voor meer dan een wereldwijde informatiebron. Zo’n proces zullen veel mensen hebben meegemaakt. Want internet is meer dan een over sized encyclopedie.

Volgens Marketingfacts, die zijn gegevens gebaseerd heeft op het CBS, zijn er aan aantal duidelijke trends te zien in de internetwereld. Alles gaat steeds meer via internet. Vooral het luisteren naar de radio en televisie kijken op internet is tussen 2005 en 2008 verdubbeld. Deed in 2005 dit nog zo’n 26% van de mensen, nu is dat maar liefst gegroeid naar 52%. Daarnaast heeft het telebankieren en winkelen via internet meer en meer een plek gekregen in onze samenleving.

Het is dus wel duidelijk dat internet zijn plaats veroverd heeft in onze maatschappij in een relatief korte tijd. Toch valt het me tegen dat maar 86% van de huishoudens internet heeft. Ik had verwacht dat dat meer zou zijn. Het is jammer dat niet gekeken is naar de demografie van de 14 % aan huishoudens die geen internet hebben. Ik kan in ieder geval niet meer zonder! Mijn halve sociale leven speelt zich online af. Ik ben nu eenmaal een kind van deze tijd. Wat ik me dan nog wel afvraag: hoe zou het zijn als intern(i)et nooit bestaan zou hebben?

Internet-Sinterklaas

Een eeuwenoude traditie is dat in Nederland op 5 december het Sinterklaasfeest wordt gevierd. Sinterklaas is een oude man(niemand weet zijn leeftijd) en hij geeft cadeautjes aan iedereen, maar vooral aan kinderen. Hij woont normaal in Spanje maar speciaal voor 5 december komt hij per stoomboot naar Nederland toe. Die cadeautjes gooit hij meestal door de schoorsteen en daarbij wordt hij geassisteerd door zijn assistenten, de zwarte pieten. Zo wordt het althans aan kleine kinderen verteld en er zijn speciale televisieprogramma’s die dat leugentje ondersteunen, zodat de kinderen er niet aan gaan twijfelen. In werkelijkheid zijn het gewoon de ouders die cadeautjes kopen voor hun kinderen en die ze dan aan hun kinderen geven, terwijl ze zeggen dat Sinterklaas ze persoonlijk heeft thuisgebracht. Of er worden lootjes getrokken en mensen maken voor elkaar een gedicht+surprise met een cadeautje.

Maar ook bij het sinterklaasfeest staat de techniek niet stil. Waar vroeger alle mensen naar de winkel gingen om de cadeautjes stiekem op te halen, worden er nu steeds meer cadeautjes op internet uitgezocht en besteld, deze worden dan keurig bij je thuisbezorgd. Bol.com heeft zelfs reclamespotjes lopen waarin ze zichzelf aanprijzen als de internet-Sinterklaas. Maar ook bij dichten is internet onmisbaar geworden, mensen nemen op internet hun toevlucht tot sites waarin je allerlei rijmwoorden kan opzoeken. En er zijn zelfs sites die op verzoek en tegen betaling een compleet gedicht voor je schrijven, je hoeft alleen wat steekwoorden door te geven waarmee de persoon te typeren is.

Het ligt in de lijn der verwachting dat deze ontwikkeling zich doorzet. Alles wat je onder de naam van Sinterklaas doet, kan je straks laten doen. Het feest wordt dus steeds minder persoonlijk en je hoeft er bijna geen moeite meer voor te doen. Alles wat zo’n feest leuk en origineel maakt gaat wellicht verdwijnen. Leve de vooruitgang!

Waar is Amber?!

Je kind wordt vermist.. Paniek komt als een razende aanwaaien, want waar kan je kind zijn en vooral, bij wie? Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat 74% van de vermiste kinderen binnen 3 uur van het leven is beroofd. Het is dus van groot belang om zo snel mogelijk bij zoveel mogelijk mensen bekend te maken dat er een kind vermist wordt. Hoe dat moest gebeuren was lang een grote vraag hier in Nederland, maar sinds vandaag is er een oplossing.

Ons alarm systeem draagt de naam 'Amber Alert' en is afgeleid van het Amerikaanse systeem voor naderende tornado's. Het is een multimediaal systeem, mensen of bedrijven kunnen software downloaden via de site AmberalertNederland.nl. Je kunt uit verschillende 'alerts' kiezen, zoals een SMS, een E-mail of pop-up op een website. Bedrijven kunnen de oproepen bijvoorbeeld op hun beeld krant laten verschijnen. Ook op de borden boven de snelweg kan informatie over het vermiste kind komen te staan. Het is wel zo, dat niet voor ieder vermist kind een 'Amber Alert' uitgaat, er wordt wel eerst nagegaan of het kind met recht in gevaar is. Als dit zo blijkt te zijn, wordt er een foto met informatie verspreid via de verschillende kanalen. De KLPD denkt dat dit zo'n vijf tot 10 keer per jaar gaat plaatsvinden.

Ikzelf vind het een erg goed initiatief, al gaat het natuurlijk pas echt werken als veel mensen zich aanmelden voor de 'Amber Alerts'. Dat er echt wordt gekeken naar de ernst van de vermissing is ook een pluspunt, het lijkt misschien hard, maar als dit gedaan wordt bij elk vermist kind, gaat iedereen dit op den duur misschien 'normaal' vinden met als gevolg dat men minder alert is. 'Amber Alert' hoeft hopelijk niet vaak gebruikt te worden, het is in ieder geval prettig dat het er is!

Een studie kiezen... Help?!

Daar zit je dan als 5-Havo scholier. Over een paar maanden ga je je examens in en dan moet het allemaal gebeuren, het ware studentenleven! Maar waar gaat dat studentenleven zich afspelen? En wat voor soort student ga je worden? Naar welke hogeschool wil je gaan? Geen vragen die je zo snel kunt beantwoorden, maar toch wordt het in dat jaar van je verwacht. En dat terwijl je wel iets anders aan je hoofd hebt, namelijk je examens.

In Nederland bestaan er zoveel verschillende hbo-opleidingen, niemand die de tel precies heeft bijgehouden. En er komen er ook nog elk jaar nieuwe bij. De zoektocht naar jouw studie tussen al die anderen is dan ook erg moeilijk. Je hebt allerlei middelen tot je dienst, zoals een studiekeuzegids, een decaan, beroepstesten, noem het maar op. Het leuke is dan alleen ook nog, dat ze allemaal wat anders zeggen. Het beste is om naar alle open dagen te gaan, waarvan dan ook gezegd moet worden dat dat vrijwel onmogelijk is.

Als 17- of 18-jarige is het heel erg moeilijk om tussen die honderden studies de juiste voor jou te vinden. Je moet er eigenlijk maar net tegenaan lopen. En schande als je na 1 jaar wilt stoppen! Je ouders misschien, en anders de ib-groep wel, maken stoppen met je studie erg moeilijk. En zo studeren er steeds meer mensen af in een vak dat ze niet willen beheersen. Wanneer komt nou de duidelijke en overzichtelijke site die scholieren helpt met een keuze maken tussen zoveel studies?

www.google.nl

Human Information Design & Strategy, pardon?

Het ligt niet echt lekker in de mond. Human Information Design & Strategy(HIDS). Als ik het eenmaal met veel horten en stoten uit mijn mond heb gekregen, kijken de mensen me aan alsof ze zojuist gehoord hebben dat Gerard Joling uit 'de Toppers' is gestapt. Voor de duidelijkheid, ze reageren dus heel verbaasd. De meeste mensen hebben geen idee wat de opleiding inhoudt, en wat de Engelse termen ermee te maken hebben. Ik vond het zelf ook lastig om de relatie te zien tussen de termen en de opleiding. Maar nu ik al een tijdje begonnen ben met de opleiding begin ik het al iets beter te begrijpen. Ik zal proberen de vier Engelse termen nader te verklaren.

Human. Engels voor menselijk. Ook wel mens. Dus in de opleiding zit iets menselijks. Maar wat? Denk bijvoorbeeld aan het vak menswetenschappen dat we krijgen. We leren daar hoe de mens in elkaar zit. Want de mens staat centraal in deze opleiding. Welke toegepaste technologie je ook gebruikt om informatie over te brengen, het is de mens die de informatie moet verwerken. En mensen zijn enorm verschillend, dus moet je wel kennis hebben over de mens. Vandaar dus het menselijke aspect aan deze opleiding.

Information. Engels, voor simpel gezegd, informatie. Hét kernwoord van deze opleiding. Overal op onze wereldbol speelt informatie een rol. En met de nieuwe technologieën van tegenwoordig duikt informatie overal op. Maar hoe zorg je ervoor dat de informatie goed bij de mensen aankomt, en op welke manier? Dat leren we dus ook op deze opleiding. Onder meer door deze blogs te schrijven en door te leren zorgvuldig met informatie om te gaan

Design. Engels voor ontwerp of vormgeving. Design is wat mij betreft de onduidelijkst uit te leggen term. Ik denk dan aan de manier waarop je informatie overbrengt. Dus de vormgeving van informatie. Het vak dat in deze opleiding daarbij hoort is Skills & Tools. Daar leren we bijvoorbeeld hoe we afbeeldingen moet bewerken, of video's in elkaar moeten zetten. Dus de manier van informatie verpakken met behulp van de nieuwe technologieën.

Strategy. Engels voor strategie of strijdplan. Met informatie overbrengen komt ook een strategie kijken. En dan hebben we het meer over de ondernemende kant van de opleiding. Daarom wordt aan deze opleiding een ondernemende houding verwacht. En niet toevallig hebben we ook het vak ondernemen. Daar leren we alles over ondernemen, en het oprichten van een eigen bedrijf, en wat daar allemaal nog meer bij komt kijken. Want later als informatie professional kun je wel een eigen onderneming starten, maar dan moet je wel enige ondernemings knowhow hebben.

Dit was naar mijn mening het verband tussen de opleiding HIDS en de Engelse termen. Ook al is het amper uit te leggen, het is in ieder geval een flitsende opleidingsnaam. En het klinkt een stuk stoerder dan, ik noem maar wat, de opleiding Verkeerskunde. Leve de verengelsing!

De kracht van mijn beperking

De eerste periode is vrijwel voorbij, de eerste cijfers zijn binnen en het rooster voor de nieuwe periode, die begint op maandag 17 november, is inmiddels bekend. Net zoals Hans al zei in zijn blog op 6 november is het nu tijd voor een reflectie moment. Er valt op veel manieren terug te blikken op de afgelopen tien weken. Na aanleiding van de Studium Generale ‘’Studeren en werken met een Handicap’’op donderdag 6 november jongstleden en gezien mijn eigen situatie wil ik op deze manier terugblikken op de afgelopen tien weken.

Het waren tien zware weken voor mij. Na 1,5 jaar helemaal uit de roulatie te zijn geweest vanwege therapie pakte ik het studeren weer op. Helaas viel ik op veel momenten weer keihard in de voor mij zo bekende valkuilen maar toch heb ik het gehaald. Ik hoop dat dit een teken is dat de opleiding goed bij mij past maar het laat zeker ook zien dat een beperking ook een kracht kan zijn. Dat er extra aandacht besteed moet worden aan mij en mijn beperkingen en dat ik zelf over de nodige zelfkennis moet beschikken lijkt misschien heel erg zwaar maar dat hoeft echt niet. Want mensen met een beperking hebben een beperking, ze zijn het niet! En juist doordat ik gewend ben om te vechten, kan ik het lang volhouden.

Ik heb lange tijd getwijfeld of ik de studie, überhaupt een studie, aan zou kunnen. Maar ik heb nu wel bewezen dat ik de studie aankan. Ik heb complimenten van docenten gehad en dat doet me goed. Ik weet dan ook zeker dat ik de studie af ga maken. Dat ik niet overal aan de slag kan door mijn beperkingen, dat is niet anders. Maar er zijn vast wel plekken waar ik wel aan de slag kan, door mijn talenten die voortkomen uit mijn beperkingen. Een beperking: niet het einde, maar een mooie zoektocht.

Bijzondere opleiding schoenontwerpen

Een paar weken geleden heb ik nieuwe schoenen gekocht en deze zitten echt geweldig! Tegenwoordig kom je de vreemdste schoenen tegen in de winkels. Materialen die ontwerpers gebruiken voor de vervaardiging van schoenen worden steeds meer gecombineerd en je komt tegenwoordig de eigenaardigste schoenen tegen. Bijvoorbeeld zoals de gekleurde hakken in foto nummer 14 bij Calexis Schoenmode.

Sinds september 2008 is er een nieuwe eenjarige opleiding begonnen in Industrieel schoenontwerpen.

Deze opleiding wordt gegeven in het opleidingencentrum SGVB te Nieuwegein. De opleiding is er om een leegte te vullen tussen ambachtelijk schoenmaken en ontwerpen. De opleiding kost veel geld ongeveer 3500, - Euro. Bij deze opleiding studeren momenteel vijf studenten terwijl er wel plaats is voor twaalf.

Op de markt vind je vele schoenontwerpers en een daarvan heet leonora Mark. Leonora Mark heeft een romantisch hedendaagse Assepoestermuiltjes ontworpen.
In een interview vertelt zei wat het met haar doet om te ontwerpen, wat voor materialen ze hiervoor gebruikt en waar zij zich door laat inspireren. Hier kan je het interview lezen.

Ik had nog nooit eerder van deze opleiding gehoord, maar ik vind het wel bijzonder dat deze opleiding bestaat. Het verijkt de schoenmode alleen maar meer. Zo raak je nooit uitgekeken in de winkel als je weer opnieuw mooie schoenen mag uitzoeken of als je er gewoon is helemaal lekker anders uit wilt zien en er in een design schoen bij wilt lopen. Er is een vrij grote keuze en variatie in.

Opleiding

Nu mijn eerste periode aan het Saxion er bijna op zit, gebruik ik deze blog om wat meer te vertellen over mijn opleiding en vooral over hoe het mij bevalt. Ik heb voor deze opleiding gekozen omdat er vier aspecten aan bod komen, namelijk psychologie, ondernemerschap, communicatie en toegepaste technologie. Deze vier aspecten leken mij leuk omdat ik elk aspect afzonderlijk erg interessant vind.

Nu deze studie tien weken oud is kan ik wel beoordelen of deze studie een goede keus voor mij was. Wat ook meespeelt is dat wij een leuke groep hebben en aardige docenten. De faciliteiten zijn uiteindelijk ook goed verzorgd. De vier aspecten zijn logischerwijs ook de vier hoofdvakken. Het vak psychologie is anders dan ik me had voorgesteld. Ik had mij voorgesteld dat het vooral ging over hoe je met mensen omgaat en waarom mensen op een bepaalde manier reageren, maar nu gaat het vooral over hoe een persoon waarneemt(het oog en het oor). Het vak ondernemerschap heeft als voordeel dat je veel mogelijkheden krijgt om jezelf te ontwikkelen. Nadelig is dat als je geen ondernemersambitie hebt een groot deel van de stof niet interessant voor je is. Het vak communicatie bevalt ook goed, de beoordelingen zijn wat streng maar de stof is zeker goed te doen. En tot slot het vak toegepaste technologie is ook naar mijn zin, een groot pluspunt daarvan is dat je van veel kleine dingen, zoals fotografie, photoshop en websites maken allerlei handige dingen leert.

Al met al is de balans dus redelijk positief, het is dan ook zeker dat ik dit jaar ga afmaken. Wel heb ik als leerling nog wat tips voor de mensen van onze opleiding. Zorg ervoor dat de vier hoofdvakken echt met elkaar te maken hebben, dat je wat je in de psychologieles leert kan toepassen in de communicatie, dat de vakken niet los van elkaar staan. Als die aanpassing is gedaan kan ik alle mensen met een gerust hart deze opleiding aanbevelen!

Human Information Design and Strategy.

‘Zo, dat is een hele mond vol.’ Deze zin krijg ik regelmatig te horen als ik vertel hoe mijn ‘nieuwe’ opleiding nou precies heet. Meestal hou ik het bij ‘Informatiedienstverlening & - management’ en vertel ik dat ik een nieuwe studieroute volg binnen die opleiding. Hierop volgt meestal de vraag wat deze opleiding dan precies inhoudt, aangezien mensen wel snappen dat het ‘iets’ met informatie is. Maar wat precies, dat blijft een beetje een raadsel.

Eigenlijk was dit voor mij in het begin ook zo. Natuurlijk ben ik niet begonnen met de studie omdat de naam zo leuk vond, juist de open dag en de informatie die ik erover gelezen had spraken me erg aan. Maar ja, de vraag blijft altijd; hoe wordt deze opleiding in de praktijk gebracht en blijft het dan nog steeds zo leuk om met informatie en innovatie bezig te zijn?

Voor mij is dit antwoord zeker een ‘Ja’. De eerste 10 weken zijn zo goed als voorbij en ik ben blij met het verloop ervan. De werking met vier leerlijnen is prettig, zo leer je in de eerste 2 jaar de basis van het vak en is in de laatste 2 jaar specialisatie mogelijk. Verder blijft het toch spannend om ‘een nieuwe studieroute’ te volgen, aangezien je merkt dat er nog wel (kleine) knelpunten in de opleiding zitten. Maargoed, deze knelpunten zitten mij niet in de weg, dus over 4 jaar ben ik vast op zoek naar een baan in het informatiewereldje!

Podcasting op Universiteiten

Een college volgen. De één vindt het leuk, de ander vindt het niks. Voor de Britse en Amerikaanse student die het niks vindt is er tegenwoordig een uitweg. Ze volgen de college gewoon thuis op hun computer, namelijk als podcast of vodcast. In de VS hebben ze al langer een college als podcast, in Engeland is het nu ook mogelijk. Ze kunnen dan naar iTunes U gaan. Dat is een onderdeel van iTunes, en daar kunnen ze colleges, taallessen, en audioboeken downloaden. En het lesmateriaal kan dan op de computer worden bekeken of op de MP3-speler worden gezet. Ideaal voor mensen die in het buitenland wonen, of zoals eerder gezegd mensen die een hekel hebben aan colleges volgen op school. Toen ik dit las vroeg ik me af of ze in de Nederlandse universiteiten ook al gebruik maakten van de podcast.

Na wat gegoogle kwam ik erachter dat er ook in Nederland gebruik van wordt gemaakt. In dit bericht staat dat ze in de Universiteit van Wageningen gebruik maken van podcasting en videocasting. En in dit bericht staat dat de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden ook gebruik maakt van podcasting. Verder kwam ik niets tegen. In beide gevallen is het niet bedoeld als vervanging van de colleges maar meer als extra aanvulling en ter voorbereiding van een college.

De vraag is, of meer universiteiten in Nederland aan podcasting en/of vodcasting moeten beginnen. De voordelen zijn duidelijk. Bij ziekte kan het college worden teruggeluisterd. Er kan goed worden voorbereid op een college. Sheets kunnen worden bekeken met vodcasts. De podcast kan op een MP3-speler worden gezet. De student wordt meer bij de stof betrokken. Het is al met al een aantrekkelijke manier om lesmateriaal over te brengen op de student. Nadelen kunnen ook ontstaan. Persoonlijk contact met leraar kan minder worden, als alles via internet gaat. Een ander nadeel kan zijn dat studenten thuis blijven. Maar ervaringen in de VS leerden dat er geen sprake was van teruglopend college bezoek, juist het tegenovergestelde. En een derde nadeel is dat men meestal niet in een leeromgeving zit, als er naar een podcast geluisterd wordt. Dus naar mijn gevoel gaat er dan meer informatie verloren dan tijdens een college. Al met al is er op het gebied van podcasting nog veel te ontdekken door de Nederlandse universiteiten. Dus het zal denk ik nog wel even duren voordat elke universiteit gebruik gaat maken van podcasts. Tot die tijd zit er niks anders op voor de collegehaters dan door te bikkelen.

Nooit meer blijven zitten met de WebChair

In de krant lees ik het verhaal over Joyce. Zij heeft een ziekte waardoor ze niet naar school kan. Ze zou dit jaar starten in de eerste klas van het havo/vwo. Voor deze kinderen, die te ziek zijn om naar school te gaan was het heel moeilijk om op niveau te blijven. Over het algemeen bleven ze dan ook een jaar zitten, soms wel twee. En dat is heel vervelend, vooral als je wel ziek bent, maar niet te ziek om nog het een en ander op te steken van de lessen op school. Het probleem was dan natuurlijk dat het niet mogelijk was om de lessen bij te zitten. KPN heeft nu de oplossing; de WebChair.

De WebChair is een nieuw mobiel en videosysteem dat werkt via internet. Hierdoor kan een beeld- en geluidverbinding worden gemaakt tussen de school en het zieke kind. De WebChair is een soort televisie die bevestigd is aan de rugleuning van een bureaustoel. Zo kan de WebChair gemakkelijk van het ene naar het andere lokaal worden gerold om daar opnieuw aangesloten te worden. Het kind kan zo dus de klas inkijken, maar de leraar kan ook zien wat het kind aan het doen is.

Er zijn al andere versies geweest van de WebChair, maar niet een die zo specifiek is gericht op het onderwijs. In de brede zin van het woord is het e-learning, maar het is ook eigenlijk helemaal geen e-learning. Je zit eigenlijk gewoon in de klas, moet op tijd online zijn, en je mag niet zomaar weglopen. En omdat de leraar de leerling ook kan zien weet je zeker dat er echt opgelet wordt. De leerling kan vragen stellen, hulp krijgen met huiswerk en ook, vaak vergeten maar erg belangrijk, contact houden met de rest van de klas. Een hele uitkomst dus.