Online liefde

Stel je eens voor: je zit op MSN met dat lekkere ding (m/v) te chatten die je al tijden leuk vindt. Jullie kletsen wat, al snel komen de bekende msn-smilies eraan te pas, het gesprek wordt intiemer en intiemer en voor je het weet zijn jullie een echt stelletje. Helemaal gelukkig!

Vreemd scenario? Nee hoor. Want volgens onderzoek van Live Messenger, onderdeel van Microsoft, heeft 80% van de Nederlandse msn-ers wel eens op deze manier toenadering gezocht tot een ander. In vergelijking met België scoren wij hier heel hoog op: in België staat de teller op 36%. 14.000 Nederlanders deden mee aan dit onderzoek. 75% daarvan heeft wel eens de liefde verklaard aan een ander of een liefdesaanzoek ontvangen. Ik vind het wel een beetje onpersoonlijk om zo iemand de liefde te verklaren maar ik snap het wel. Volgens de geënquêteerde mensen is de reden dat ze ‘het’ liever online doen omdat het minder confronterend is: de ander ziet je emoties niet en je hebt meer tijd om te reageren. Volgens Spanjaarden heeft online de liefde verklaren nog een voordeel: je kunt terwijl je met je (hopelijk) aanstaande partner aan het praten bent, anderen raadplegen.

Oké, je krijgt een relatie met iemand via MSN. Wat zijn dan de vooruitzichten? Volgens Live Messenger is 1/3 van de Nederlanders een keer een relatie begonnen met iemand via internet. In 23% van de gevallen leidde dit tot een vaste relatie en in 3% tot een huwelijk. Nogal weinig vind ik dat. Een van de redenen hiervoor kan ik wel bedenken (ik kan er zelfs helaas over meepraten): er is een grote kans dat als je iemand via internet ontmoet, dat jullie ver uit elkaar wonen. En een lange afstandsrelatie is, echt waar, moeilijk/onmogelijk vol te houden.

Pinnen op internationale sites

In 2010 of 2011 komt er een systeem dat lijkt op IDEAL, maar net even anders is. Er komt een standaard die het mogelijk maakt om pinnen via internet, dus een betaling vanaf een internet rekening op buitenlandse sites mogelijk gaat maken. Je kan dus in de toekomst op sites van Duitsland, Groot-Brittannië, de Verenigde Staten betalingen verrichten zonder een omweg.

Nederland, Duitsland en de Verenigde Staten zijn aan het praten over de invoering van een gezamenlijke standaard om systemen aan elkaar te koppelen. In de zomer van 2009 word naar een haalbaarheid van het plan gekeken. Nu zijn er nog een aantal problemen met valuta's en herkenbaarheid van betalingsmethoden op de sites buiten Nederland.

Ik vind het een goede ontwikkeling. Alleen vraag ik mij wel af of je niet meer geld kwijtraakt
aan transactie kosten. Bij de Rabobank zijn de transactiekosten weer erg hoog voor IDEAL betalingen.
Ik ben niet iemand die het gelijk zou gaan uitproberen als het er is. Ik wacht liever tot alle kinderziektes verdwenen zijn. Ik gebruik voorlopig voor buitenlandse betalingen (als ik die wel heb) gewoon PayPal, dat is wel zo gemakkelijk en veilig!

OV-chipkaart: OV-er en uit?

29 januari is het dan zover: de Rotterdamse metro stapt dan geheel over op de OV-chipkaart. Met andere woorden: zonder OV-chipkaart kom je niet meer de metro in. Er is al aardig wat gerommel geweest met deze nieuwe kaart. Zo zijn de kosten miljoenen hoger uitgevallen dan verwacht, is de deadline niet gehaald (zoals altijd het geval is met overheidsprojecten) en hebben heel wat organisaties hun ongenoegen geuit. Maar het gaat dan toch echt gebeuren. De OV-chipkaart wordt een feit.

Zelf heb ik al te maken gehad met de OV-chipkaart. Zo heb ik al een aantal keer extra pasfoto’s in moeten leveren bij het postkantoor toen ik mijn OV ging ophalen en ben ik de laatste maand twee keer in Rotterdam geweest waar ik geconfronteerd werd met de OV-chipkaart. Of het nu allemaal zoveel beter is weet ik niet. Zo blijkt dat mensen met een beperking nog tegen veel problemen oplopen. Maar ook als ik naar mezelf kijk zie ik moeilijkheden. Zo heb ik als inwoner van Apeldoorn geen OV-chipkaart gekregen. Volgens de website studentenreisbewijs kun je als je geen OV-chipkaart hebt deze ophalen bij een verkooppunt. Mooi! Dacht ik: totdat ik las dat het eenmalig en tijdelijk is. Dat zegt nog erg weinig. Want dat betekent dat ik maar 1 keer voor een bepaalde tijd kan reizen door Rotterdam met de metro.

Dat ik speciaal naar een verkooppunt moet vind ik tot daar aan toe, maar als ik dan maar voor bepaalde tijd kan reizen, voel ik me zwaar achtergesteld. Een OV-studentenjaarkaart moet het je makkelijker maken als student. Maar door die hele OV-chipkaart wordt een grote groep studenten die niet in Rotterdam wonen benadeeld. Van mij mag heel die kaart OV-er en uit gaan!

Reclame storen kijker tijdens films

Tegenwoordig wordt er op televisie veel reclame gedraaid ten tijde dat íemand net een film aan het kijken is. De kijkervaring wordt zo een drie of meer keer verstoort door het in beeld gevulde reclame balk. Op 18 maart 2008 deed een Zweedse rechter een bijzonder, interessante uitspraak. Volgens zijn oordeel sprak hij uit: dat reclameblokken die tijdens speelfilms op tv worden uitgezonden, een inbreuk vormen op het auteursrecht van de filmmakers.
lees meer hier.

Het Hof bepaalde dat reclame tijdens films de kijkervaring verstoort, ook als reclame op een breekpunt in de film wordt getoond. Advertenties maken een uitzending ook langer dan de regisseur had bedoeld. Commerciële belangen wegen niet zwaarder dan het recht van de maker om te bepalen hoe zijn werk wordt vertoond. Ik ben het hier mee eens, maar waarom is er dan toch nog zoveel reclame? Waarschijnlijk vanwege de inkomsten die er mee verdiend worden.

Het Europees Parlement stemt in met de volgende regels:
Films, kinderprogramma's en journaals in de EU mogen hooguit een keer per half uur worden onderbroken voor reclame. Per uur zijn reclameblokken van maximaal twaalf minuten toegestaan. De aangepaste Europese tv-wet moet in 2009 ingaan.

Ik vind echter dat er al erg veel reclame onderbrekingen tijdens films zijn. Moet er dan ook nog in de films reclame tussendoor komen. In Belgie is dit toch ook niet het geval. Volgens de resultaten van een enquête stoort of ergert ongeveer 61,11% van de ondervraagde zich aan reclame tijdens films.

Kunnen ze gewoon niet de reclame die in de film worden gedraaid afschaffen?
Reclame onderbreking is toch al genoeg? Volgens een rechtspraak daterend uit 18-03-2008 van een Zweedse rechter is bepaald dat het uitzenden van reclame tijdens de uitzending van een film op televisie een inbreuk op het copyright is.
Nou ja, in ieder geval bestaat er altijd nog zoiets als films downloaden. Gewoon reclame vrij!

Twitter, a way of life

Een tijdje terug schreef mijn collegablogger Sandra al een blog over twitter. Ikzelf had al van twitter gehoord, maar naar aanleiding van haar blog besloot ik om me ook aan te gaan melden. Het doel van Twitter is om in 140 tekens of minder te vertellen wat je op dat moment aan het doen bent. Grappig natuurlijk, maar vinden we dit bijvoorbeeld ook niet al bij hyves? Je kunt daar immers je 'wie, wat, waar' invullen.

Maar twitter werkt net even anders. Het is sowieso niet nodig om steeds naar de homepage van twitter te gaan om te vertellen wat je aan het doen bent. Zelf heb ik TweetDeck geinstalleerd, een (beta) programma die werkt met een Adobe Air desktop. Het doet mij denken aan een interface van msn, je hebt 3 kolommen met daarin je 'followers' de updates van de mensen die jij 'followt' en een profielvak. Ook kun je via TweetDeck je 'What are you doing?' plaatsen dus dat scheelt je weer een venster openen in explorer. TweetDeck is niet het enige programma dat deze mogelijkheid bied, ook Twitterfeed en Twittergadget bieden deze functies.

Je kunt op deze manier dus altijd en overal kenbaar maken waar je bent, want je 'followers' krijgen altijd je laatste update door. Maar toch blijft de vraag, is dit nou niet een beetje overbodig? Ikzelf vind dat het antwoord een ja is, maar daarentegen twitter ik zelf wel regelmatig. Dit komt vooral door een aantal Radio DJ's die regelmatig updates en leuke feitjes plaatsen, die ik leuk vind om te volgen. Daarom twitter ik lekker door!

Krijgen we allemaal ADHD?

Mensen zijn tegenwoordig heel goed in multitasken. Dat betekent meerdere dingen tegelijk doen. Sommige mensen kunnen bijvoorbeeld bellen, een e-mail schrijven, een mars eten, en zwaaien naar iemand tegelijk. Een meer klassiek voorbeeld is handsfull bellen en autorijden tegelijk. Wat ook onmogelijk is. Een andere definitie, wat ook vaak wordt bedoeld is dat we op internet zoveel dingen tegelijk kunnen, dat dat ook onder multitasken valt. Iets wat wel eens wordt beweerd is dat vrouwen wel twee dingen tegelijk kunnen doen, en mannen niet. Aan die moeilijke materie wil ik me niet wagen dit keer. Waar ik me wel over wil buigen is of het multitasken goed voor ons is.

Ik las laatst dit artikel. Daarin verwijzen ze naar een fragment in het programma 'Boeken' van de VPRO. Het ging in dat fragment over het boek, de draagbare lichtheid van het bestaan. Daarin wordt verteld over hoe de 'multitasking generation' omgaat met alle nieuwe media, en dat we zoveel indrukken krijgen, en zoveel dingen tegelijk kunnen doen, dat we haast allemaal ADHD zouden krijgen. Dan heeft hij het over alle impulsen die we krijgen en niet goed kunnen verwerken, waardoor we chaotisch gedrag vertonen, en ons niet goed kunnen concentreren. Mislukte multitasking dus. Wat ik erg bijzonder vond is deze uitspraak;'De hoeveelheid informatie die in zo’n dikke Volkskrant op zaterdag staat is gelijk aan de hoeveelheid informatie die iemand uit de 17e eeuwer in zijn hele leven kreeg te verwerken'. Bizar. Daar sta je nooit bij stil, maar zo hard gaat het al in onze informatiesamenleving.

De vraag is dus, of het multitasken goed voor ons is. Sommige mensen zeggen dat door het zoeken op internet, sommige hersenfuncties zwakker worden, en daardoor meer ADHD voorkomt. Toevallig of niet, het bericht in de krant dat er in 2008 een kwart meer kinderen medicijnen gebruiken tegen ADHD, geeft daar wel een aanwijzig naar. Er is ook een grote wereldwijde stijging in ADHD diagnoses gemeld. Toch ben ik zeer sceptisch over deze mening. Je wordt er toch mee geboren, en die mensen hebben echt een groot nadeel, en dat is wat anders dan druk zijn door veel dingen tegelijk te doen. Ik ben geen expert, maar ik geloof er dus niet in. We ontkomen in ieder geval niet meer aan het multitasken, terwijl we het eigenlijk niet kunnen. Twee dingen tegelijk doen is voor iedereen moeilijk.